Eimreiðin


Eimreiðin - 01.05.1916, Blaðsíða 62

Eimreiðin - 01.05.1916, Blaðsíða 62
13» vandasamt og seinlegt, svo viðskiftamennirnir fengu seina af- greiðslu. Pá kom til hans miljónamæringur, sem einnig hafði orðið fyrir því tjóni, að láta hönd sína í vél einni. Pegar Carnes hafði smíðað hönd handa honum, borgaði auðmaðurinn ekki aðeins verkið ríflega, heldur bauðst hann og til að leggja fram fé, til að stofna verksmiðju, sem smíðaðar yrðu í gervihendur eftir aðferð Carnes. feir mynduðu hlutafélag (Carnes artificial limb com- pany), og verksmiðjair starfar síðan og gefur góðan arð. En einkennilegt er það, að flestir hlutafélagarnir og margir verk- smiðjustarfsmennirnir eru handlausir og vinna með gervi- höndum. þjóðverjar hafa nú pantað fjölda af gervihöndum frá Amer- íku handa hinum mörgu handlausu dátum. Pví þeir viðurkenna, að sjálfir kunni þeir ekki að smíða jafngóða gripi; auðvitað geta þeir búið til aðra eftir þeim, en það mega þeir ekki, því Carnes hefir einkaleyfi (patent). Ekki hefir þetta þó gengið orðalaust. Ymsir þýzkir sjálfstæðismenn hafa ráðið frá, að eiga viðskifti um gervihendur, eins og annað, við þá illu Ameríkumenn, sem steypi kúlur handa fjöndum þeirra. Og blöðin hafa skammast út af þessu. Heilbrigð skynsemi hefir þó orðið ofan á og veitt bétur en naglalegum sjálfbirgingsskap. Meðan ég var í Berlín, sá ég víða gervihendur Carnes í búðagluggum umbúða- og verkfærasala og heyrði mjög dáðst að þeim. Carnes-hendurnar eru, eins og reyndar aðrir nýtízku-gervi- limir, gerðar sumpart úr tré og stáli, en sumpart úr leðri eða gúttaperka. En liðamótin hreyfast með teygjuböndum og bast- taugum. Eegar gervihöndin hangir niður, er hún krept, en þegar henni er lyft upp, opnast greipin. Og um leið og hendinni er lyft, snýst hún þannig, að lófinn veit upp (supinatio). Eins og áður er sagt, eru það ýmsar hreyfingar í öxl eða olboga, sem koma hreyfingum handarinnar á stað, en auk þess má með ann- arri hendinni styðja á vissa hnappa, til að framleiða ákveðnar fingrahreyfingar. En útbúnaðurinn á öllum liðum og hreyfitaug- um er svo margbrotinn, að ekki er unt að skýra nánar frá því, nema með mörgum myndum og löngu máli.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.