Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1921, Blaðsíða 57

Eimreiðin - 01.09.1921, Blaðsíða 57
EIMHEIÐINI RÓMANTÍK 313 uðust njr víðsýni í skoðun náttúrunnar. Heimssálin opin- beraðist ekki helzt í bylgjandi ökrum með glöðum, södd- um bændum umhverfis; þvert á móti — langt utan við alla umferð, þar sem enginn mannsfótur hafði enn þá troðið — í hreinni og ósnortinni náttúrunni fyllist sálin helgum fjálgleik, sem »opnar blóm hjartans fyrir frjófgun alheimsins«. í dimmum, skuggalegum dölum undir vold- ugum hömrum heyrði rómantíkin rödd alheimsins streyma að hjarta sínu í suði lækjarins eða þrumuhljóði fossins; í þokunni, sem teygði vef sinn á milli fjallatindanna eða yfir mýrarnar, í hljóðvana danzi álfanna sá rómantíkin saklaus og æruverð tákn þess lífs, þeirrar sálar, sem lifir og hrærist í allri náttúrunni. Dásamlegast er þó tungls- skinið; »das riithselhafte Mondschimmera1) er ásamt »bláa blóminu« eitt af aðaltáknum rómantikurinnar; í fölum bjarma mánans, sem sameinar og máir út, þar sem him- inn og jörð renna saman smátt og smátt í fjarlægasta fjarska, — þar þróast og vex óendanleika-þráin, en sálin samlagast blæ náttúrunnar. Hér er dálítið sýnishorn úr »Heinrich von Ofterdingen«: »KvöIdið var bjart og heitt. Máninn sveif með mildum Ijóma yfir ásunum og lét und- arlega drauma vakna í öllu, sem skapað er. Sjálfur lá hann eins og draumur sálarinnar yfir hinum innhverfa draumaheimi og leiddi náttúruna, sem skipt var af ótal takmörkum, aftur til hinnar æfintýralegu frumtíðar, þegar hver jurt svaf enn þá út af fyrir sig og þráði árangurs- laust, einmana og ósnortin, að þroska hin duldu auðæfi sinnar andlegu tilveru. í sál Heinrichs speglaðist æfintýri kvöldsins; honum fanst veröldin hvíla opin í sál sinni og sýna sér með gestrisni alla fjársjóði sína og huldar þarfir — —«. En hugsanir Schellings réðu ekki að eins mestu um náttúrunautn rómantíkurinnar, heldur voru þær jafn-mik- ilvægar eða ef til vill mikilvægari fyrir skoðanir stefn- unnar á list — og skáldskap yfirleitt. — Sem kunnugt er, voru allar bókmentir upplýsingaraldarinnar ritaðar í 1) liinn dularfulli tunglshjarmi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.