Ársrit Hins íslenska fræðafjelags í Kaupmannahöfn - 01.01.1921, Síða 12

2
Þorv. Thoroddsen
ekki liöfundar þjóðmenningar þeirrar, sem við Babylón
er kend. Semíta þjóðflokkar þeir, sem bjuggu í Babylón
3000 árum f. Kr., höfðu hvorki fundið upp fleygletrið
nje önnur frumatriði menningarinnar; þeir höfðu fengið
mentunina fullgjörða og fágaða frá annari eldri þjóð af
öðrum ættstofni, sem að líkindum hefur verið frumhöfund-
ar hennar og skapað hana á löngum tíma. Semítarnir í
Babylón, sem mestar sögur fara af, tóku við af hinum,
hjeldu því við sem þeir fengu, en virðast sjálfir eigi hafa
gert miklar frumlegar uppgötvanir, sem verulega þýðingu
höfðu. Frá byrjunartíma sögunnar er listiðnaði og menn-
ingu, eftir því sem tímar líða, hægt og hægt að fara aft-
ur; hinar seinni aldir í sögu Babylónarmanna geta íflest-
um greinum ekki jafnast við hinar fyrstu. Pað virðist
kynlegt og móti öllum vanalegum reglum og skoðunum,
að þjóðmenning skuli í öndverðu byrja á hæsta stigi og
fara síðan aftur. En fornmenjar á Egyptalandi sýna svip-
uð iyrirbrigði. Ekki er þó hægt að hugsa sjer, að menn-
ing þessi, sem ljósi sögunnar svo snögglega bregður á,
hafi komið fram alt í einu; bak við það, sem vjer þekkj-
um, hljóta að liggja, í myrki og móðu fortíðarinnar, þús-
undir ára með þróun þekkingarinnar á mörgum svæð-
um, en um þau tímabil vitum við að svo komnu ekki
neitt; öll ábyggileg skírteini, áletranir og annað þvílíkt
vantar.
Frumherjar Babylónarmenningarinnar hafa að líkind-
um verið ein hin gáfaðasta þjóð fornaldarinnar. Peir eru
kallaðir Súmerar og bjuggu í Babylóníu 4—5000 árum
f. Kr. og líklega löngu fyrr, en þeir urðu nálægt 4000
árum f. Kr. að lúta í lægra haldi fyrir aðkomuþjóð af
Semítakyni, sem settist að í löndum þeirra og náði brátt
öllum yfirráðum. Líklega hafa báðir þjóðflokkarnir bland-
ast saman, en á fjórða áraþúsundinu, er sögur fyrst hefj-
ast,* talar þjóðin Babylónsku, Semítamál náskylt tungum