Aldamót - 01.01.1891, Side 2

2
um háskólanna eru þau komin ofan á borð bónd-
ans og verkamannsins. Nú eru nálega allir orðnir
læsir og blöð og tímarit eru í hvers manns hönd-
um. En þau gjöra sjer að skyldu að færa lesend-
um sínum sem flestar hugleiðingar um hin ýmsu
áhugamál, er setja hugi samtíðarmanna vorra í
hreyflng. Það er einmitt hið einkennilegasta við
líf vorra tíma hjá menntaþjóðum heimsins, hve al-
mennur áhuginn er orðinn fyrir ölluin mannlegum
málum yfir höfuð.
Og hve margbreytt eru ekki mál mannanna?
Menn ræða með kappi og brennandi áhuga allt,
er lýtur að því, að koma hinum opinberu fjelags-
málum mannanna í sem frjálslegast og bezt hort.
Frelsi og kúgun er á hvers manns vörum. Frelsið
elska menn eins og ljósið. Kúgunina hata menn
eins og myrkrið.
Menn ræða um verklegar framkvæmdir og
uppfundningar, sem ljetta undir með lúinni manns-
hendinni, en auka árangur vinnunnar.
Menn ræða um fátækt og auðæfi og hvernig
jafna megi hin misskiptu kjör mannanna. Við
hirðir konunganna og dyr auðkýfinganna á fátæk-
lingurinn og auminginn sína málfærslumenn.
Menn ræða um upplýsing og menntamál og
leitast við að gjöra sjer ljóst, á hvern hátt bezt
megi takast að brýna svo hæfileika mannsins, að
hann fái fullkomlega að njóta sín í aflraunum lífs-
ins og það verði sem mest lið að honum í barátt-
unni við sameiginlega örðugleika.
Menn ræða um vísindi og rannsóknir. Eins
og gamalmennin forðum leituðu að lind eilifrar
æsku til þess að mega þvo af sjer ellina og hrum-