Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1987, Síða 58

58
BRÉF NOKKURRA FRÆÐIMANNA
in og „representera“ okkur, þannig eignumst við þó eins konar
representanta víðs vegar, þar sem við mundum annars enga eiga, -
hvað ættum við t. d. að gera með konsúl í Baltimore? Hér er þó
danskur konsúll og þá um leið íslenzkur, sem er þannig skyldur að
greiða fyrir ísl. ílökkurum eins og mér og mínum líkum, og gerði það
líka eftir beztu getu.
Með beztu kveðjum til ykkar hjónanna
Stefán Einarsson
Gaman væri að sjá þessar nýju bækur þínar.
Þess má geta til fróðleiks, að Stefán var skipaður vararæðismaður í Baltimore 1942
og ræðismaður 1952.
The Johns Hopkins University,
Baltimore, Maryland,
2. júní 1936.
Kæri vinur:
Langt er nú síðan ég fékk línur frá þér - það var víst í fyrra sumar -
og grunar mig, að ég sé þér svars skuldugur enn í dag.
Ég sendi þér nú grein um ensk fornkvæði, einkum Wídsíð, sem ég
hef tekið saman að nokkru leyti fyrir tilmæli Kemp Malones, og á
hann það að mér og öðrum íslendingum, að vakin sé eftirtekt á
hinum merkilegu ritum hans um ensk og íslenzk fræði. Mér þætti því
nokkurs um vert að koma greininni í Skírni, þó mér tæplega hafi
tekizt að gera hana eins alþýðlega og hún ætti að vera fyrir lesendur
Skírnis.
Eitt verð ég þó sérstaklega að biðjast afsökunar á, og það er
þýðingin. Ég er víst einn af þeim örfáu íslendingum, sem aldrei hafa
reynt að koma saman bögu, og skortir mig allt til þeirra hluta. En af
því að þulurnar þýða sig að mestu leyti sjálfar, þá diríðist ég að reyna
að fylla í eyðurnar. Nú væri mér mikil þökk á, ef ég mætti þín að njóta
að lagfæra það, sem þér þykir miður fara í þýðingunni, og það enda
þótt þú vildir þýða upp allt kvæðið í þínu nafni. Annars vona ég, að
meiningu sé víðast rétt haldið í þýðingu minni, nema þar sem óljóst
er í frumkvæðinu.
Ég vona, að greinin komi nógu snemma til að ná að komast í þessa
árs Skírni.