Morgunblaðið - 08.12.2001, Blaðsíða 28

Morgunblaðið - 08.12.2001, Blaðsíða 28
ERLENT 28 LAUGARDAGUR 8. DESEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ Falleg jólagjöf Handgerðir grískir íkonar Klapparstíg 40, sími 552 7977. www.simnet.is/antikmunir Verð frá 1.999 kr. meistar inn. is GULL ER GJÖFIN MÚLLANN Mohammed Omar þykir hvorki tilþrifamikill ræðumað- ur né gæddur miklum persónutöfr- um. Hann er hins vegar vel að sér í Kóraninum og mikill stríðsmaður og það nægði honum til að komast til æðstu metorða í Afganistan eftir að hafa barist með ungum skæruliðum gegn sovéska hernámsliðinu í Afg- anistan á árunum 1979–89. Mohammed Omar mun hafa fæðst í moldarkofa í þorpinu Nodeh í Kandahar-héraði árið 1959. Hann er kominn af kotbændum í hotak-ætt- bálknum, einum af fjölmörgum ætt- bálkum Pastúna í suðurhluta Afgan- istans. Omar stundaði nám við trúarskóla og fékk titilinn múlla – sérfræðingur í lögmálum og hefðum íslams – þótt hann hefði ekki getað lokið náminu vegna innrásar Sovétmanna árið 1979. Líkt og margir trúaðir Afganar gekk hann til liðs við mújahedína, „heilaga stríðsmenn“, sem börðust gegn sovéska innrásarhernum. Hann særðist nokkrum sinnum í stríðinu og missti annað augað. „Hjálpaði smælingjunum gegn stríðsherrunum“ Eftir að Sovétmenn kölluðu her- sveitir sínar í Afganistan heim árið 1989 ríkti algjör skálmöld í landinu. Það leystist upp í fjölmörg yfirráða- svæði stríðsherra sem voru alræmd- ir fyrir grimmd og græðgi. „Þeir töldu sig vera hálfguði og geta gert hvað sem þeir vildu,“ sagði Anwar Sher, fyrrverandi undirhershöfðingi í Pakistan, sem aðstoðaði pakist- önsku leyniþjónustuna þegar hún studdi talibana til valda. Sríðsherrarnir myrtu andstæð- inga sína, nauðguðu konum og börn- um, fóru ránshendi um þorpin og rændu ferðamenn og bílstjóra sem hættu sér á yfirráðasvæði þeirra. Hópur þorpsbúa leitaði eitt sinn til Mohammeds Omars árið 1994 og sagði honum frá því að einn af stríðs- herrum Kandahar-héraðs, sem var sérlega illræmdur, hefði rænt tveim- ur stúlkum úr þorpi þeirra og nauðg- að þeim hvað eftir annað. Sagan seg- ir að Omar hafi fengið til liðs við sig 30 talibana, eða „trúarnámsmenn“, sem réðust inn í bækistöðvar stríðs- herrans og frelsuðu stúlkurnar. Stríðsherrann var síðan hengdur á fallbyssuhlaupi skriðdreka. Talibanarnir frelsuðu einnig ung- an dreng úr höndum liðsmanna tveggja stríðsherra sem ætluðu að misnota hann kynferðislega. „Við börðumst gegn múslímum sem höfðu vikið af réttri leið,“ sagði Omar síðar við Ahmed Rashid, pak- istanskan sérfræðing í sögu talib- anahreyfingarinnar. „Hvernig gát- um við haft hægt um okkur þegar við sáum þá fremja glæpi gegn konum og fátæku fólki?“ Eftir þetta varð Omar að goð- sagnapersónu. Goðsögnin um að fá- mennur hópur trúarnámsmanna væri að „hreinsa til“ í Kandahar gerði Omar að nokkurs konar „Hróa hetti, sem hjálpaði smælingjunum gegn ágjörnum stríðsherrum“, að sögn Rashid. Hópurinn kallaði sig talibana og í nóvember 1994 komst hann til valda í Kandahar. „Omar hafði verið lágt settur her- foringi, en var skapfestumaður, með Kóraninn í annarri hendinni og byss- una í hinni,“ sagði Sher, pakistanski hershöfðinginn fyrrverandi. „Þeir sendu menn sína til stríðsherranna og höfðingjanna og sögðu: „Eruð þið með okkur eða á móti okkur? Þeir héldu á hvítum fánum sínum og gengu um öll héruðin. Almenningur hafði fengið sig fullsaddan á ofbeld- inu og studdi þá. Enginn reyndi að stöðva þá fyrr en þeir voru komnir að Kabúl.“ Hugðist byggja upp „hreint íslamskt ríki“ Innan tveggja ára varð Omar orð- inn æðsti trúarleiðtogi Afganistans og valdamesti maður landsins. Hann taldi sig hafa fengið þá köllun frá All- ah að hreinsa Afganistan af synd og ofbeldi og byggja upp „hreint ísl- amskt ríki“. Landinu var stjórnað samkvæmt strangri túlkun Omars á Kóraninum og lögmálum íslams. Konur voru nánast fangar á heimilum sínum, fengu ekki að fara þaðan nema í fylgd karlmanna í fjölskyldunni. Þeim var bannað að ganga í skóla eða vinna utan heimilisins og gert að klæðast svokölluðum búrkum, sem huldu þær frá hvirfli til ilja. Margar konur dóu vegna þess að læknar gátu ekki skoðað þær. Konur sem fundnar voru sekar um hórdóm voru grýttar til bana, hendurnar voru höggnar af þjófum og morðingjar voru teknir af lífi á torgum og íþróttavöllum. Ættingjar fórnarlambanna sáu um aftökurnar. Hvers konar skemmtanir voru bannaðar í íslamska „fyrirmyndar- ríkinu“, svo sem dans við brúðkaup. Söngur var bannaður, svo og sjón- varp og hvers konar myndir af fólki og dýrum. Afganar þurftu að biðja fimm sinnum á dag og einu bækurn- ar sem voru leyfðar voru Kóraninn og íslömsk trúarrit. Einbúi í Kandahar Omar bjó í stóru húsi í Kandahar í nær algjörri einangrun frá umheim- inum eftir að talibanar komust til valda í Kabúl. Hermt er að hann hafi aðeins hitt tvo menn, sem ekki voru múslímar, um ævina. Hann mun hafa stjórnað fundum með helstu ráðherrum sínum úr rúminu og stundum skrifað fyrirmæli á riss- blöð. Utanríkisráðherra talibana- stjórnarinnar, Wakil Ahmad Mut- awakkil, sá um að koma tilskipunum trúarleiðtogans á framfæri. Fyrrverandi sendiherra Pakist- ans í Kabúl er einn af örfáum útlend- ingum sem var boðið í hús Omars. Hann segir að trúarleiðtoginn hafi sjaldan talað á fundunum og virðist lifa á tei, ávöxtum og hnetum. Hann hætti sér sjaldan út fyrir Kandahar og hermt er að hann hafi aðeins tvisvar sinnum komið til Kabúl. Þeir sem hafa séð Omar lýsa hon- um sem hávöxnum manni með svart skegg og svartan vefjarhött. Fátt annað er vitað um hann og talið er að aðeins hafi þrisvar sinnum verið teknar myndir af honum. Stefndi að íslömsku „fyrirmynd- arríki“ Múllann Mohammed Omar (fyrir miðju) á mynd sem tekin var með leynd þegar hann var með hermönnum sínum í Kandahar áður en þeir náðu Kabúl á sitt vald fyrir fimm árum. Múllann Mohammed Omar hugðist hreinsa land sitt af synd og ofbeldi stríðsherra ’ Omar var skap-festumaður, með Kóraninn í annarri hendinni og byss- una í hinni ‘ MÚLLANN Mohammed Omar stefndi að því að verða emír Afg- anistans og andlegur og pólitískur leiðtogi allra múslíma. Hann klæddist jafnvel skikkju, sem talin er hafa verið í eigu Múham- eðs spámanns, til að sýna að hann væri verðugur arftaki hans. Þetta gerðist 4. apríl 1996 þegar talibanar voru að ná mest- um hluta Afganistans á sitt vald. Skikkjan var geymd í helgi- dómi í Kandahar og hafði ekki verið snert frá því á fjórða ára- tug síðustu aldar. Múllann hélt á skikkjunni á húsþaki fyrir framan hóp fylg- ismanna sinna. Hann fór síðan í skikkjuna og talið er að hann sé eini maðurinn fyrir utan spámanninn sem hefur klæðst henni. Atburðurinn var tekinn upp á myndband þótt Omar hefði síð- ar bannað allar myndatökur af fólki og dýrum. Omar lýsti því síðan yfir að hann væri Amir-ul-Momineen, „leiðtogi hinna trúuðu“. Enginn hafði borið þann titil frá fjórða kalífanum, sem var uppi fyrir rúmum 1.000 árum og var talinn þiggja vald sitt frá Múhameð spámanni. „Nýr kalífi“ Þennan sama mánuð sneri Osama bin Laden aftur til Afgan- istans, en hann hafði barist með Mohammed Omar gegn sov- éska innrásarhernum á níunda áratugnum. Stjórnvöld í Súdan höfðu vísað bin Laden úr landi og hann hafði verið sviptur rík- isborgararétti í heimalandi sínu, Sádi-Arabíu. Afganistan var líklega eina landið í heiminum þar sem bin Laden gat fengið at- hvarf og stuðning. Bin Laden var iðinn við að skjalla Omar og styrkti hann í þeirri trú að Afganistan væri miðstöð nýs íslamsks heimsveldis, að sögn embættismanna sem hafa fylgst með sambandi þeirra. Þegar bin Laden hélt langa ræðu um „heilagt stríð“ múslíma í janúar gaf hann til kynna að Omar væri „nýr kalífi“, æðsti valdsmaður allra múslíma og réttmætur arftaki Múhameðs spámanns. „Ég tel að bin Laden hafi sannfært þennan þorpsbúa um að hann ætti að hrinda af stað byltingu út um allan heim,“ sagði fyrrverandi sendiherra Pakistans í Kabúl, einn örfárra útlend- inga sem fengu að heimsækja Omar. Reuters Osama bin Laden styrkti Mohammed Omar í þeirri trú að hann væri arftaki Mú- hameðs spámanns og trúarlegur leiðtogi allra múslíma. Klæddist skikkju Múham- eðs spámanns
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.