Morgunblaðið - 26.01.2003, Blaðsíða 6

We love United – we do.
We love United – we do.
We love United – we do.
Ó, United – we love you.
Þ
AÐ dropar af rúðunum á The
Trafford. Hitinn er eins og í
helvíti. Blaðamaður svitnar
líka. Kráin er troðin af
síamstvíburum í rauðum
treyjum. Bjórglasið er hljóð-
neminn. Þeir syngja klukku-
tímum saman og aldrei sama lagið. Stundum
eru lögin óður til rauðu djöflanna, Manchest-
er United, stundum óhróður um keppinaut-
ana.
Það skiptir engu máli hvort United tapar
eða vinnur; það er alltaf sungið á The
Trafford eftir leiki. Blaðamaður er enn í
háum hæðum eftir að hafa setið hæst uppi í
stúku 67 þúsund áhorfenda á Old Trafford.
Og fylgst með Eiði Smára skora fyrir
Chelsea. Þegar hann leik-
ur á þrjá varnarmenn
ræður blaðamaður ekki
við sig og hrópar:
– Yes!
Næstu tvær sætaraðir
snarsnúa sér við og rauðir
djöflar hvessa augun á
blaðamann, sem líður eins og hann eigi von á
tæklingu frá Keane. Hann grípur fyrsta
tækifæri sem gefst til að fagna ákaft þegar
Manchester United vinnur boltann. Með því
er hann aftur orðinn einn af hópnum. Hjá öll-
um nema litlum dreng, sem situr í næstu röð í
fanginu á pabba sínum. Hann er tortrygginn
og hefur gætur á aðkomumanninum það sem
eftir lifir leiks.
– Djeisuss, fussar Íri, sem situr fyrir aftan
blaðamann. Þannig fussar hann sýknt og
heilagt yfir því sem gerist á vellinum.
– Djeisuss.
Fyrir framan blaðamann situr aðdáandi
Manchester United númer eitt. Hann syngur
hástöfum og ef Beckham fær knöttinn stekk-
ur hann upp úr sætinu eins og Frank Staple-
ton gerði í teignum í gamla daga.
Eins og oft áður skorar varamaðurinn, að
þessu sinni Diego Forlan, sigurmarkið fyrir
United þegar komið er fram yfir venjulegan
leiktíma.
– Djeisuss, endurtekur Írinn.
Stuðningsmaður númer eitt snýr sér reifur
að stúku Chelsea og syngur látlaust:
Diegó
o-ó-ó-ó
He came from Urugay
and made the Chelsea cry
Og svo aftur og aftur. Svona getur fótbolt-
inn verið miskunnarlaus. Það segir sitt um
andrúmið að í stúku blaðamanns eru tvö
karlaklósett, en ekkert kvennaklósett.
– Fótboltinn hefur breyst mikið, segir lítill
segir grínaktugur við konu úr hópnum:
– Hvað er kona að gera hérna?
– Fuck you! svarar hún.
Blaðamaður stingur höfðinu í bjórglasið.
Áhangandi sem kynnir sig sem Dangerous
Dan hallar sér að honum og spyr:
– Með hvaða liði heldurðu í Skotlandi?
– Celtic, svarar blaðamaður hikandi.
– Eins gott þú sagðir ekki Rangers, segir
Dangerous Dan og kemur á daginn að stuðn-
ingsmenn Celtic eru írsk-kaþólskir eins og
áhangendur Manchester United.
– Hverrar trúar ert þú, spyr svo Danger-
ous Dan.
– Ég er nú hálfheiðinn, svarar blaðamaður
vandræðalega.
Dangerous Dan klappar blaðamanni á öxl-
ina og segir hughreystandi:
– Æ, það er allt í lagi, félagi.
Og blaðamaður fær að syngja með.
Í miðri þrönginni er breiðvaxinn maður
kominn úr að ofan og er með merki Man-
chester United húðflúrað á bakinu. Undir því
stendur: „No bitters/ No bindippers/ One
love.“ Blaðamanni skilst það þýði að hann
hafi ekki brennandi áhuga á samneyti við
áhangendur Manchester City eða Liverpool.
Það kemur blaðamanni raunar ekki á óvart
að áhangendum Manchester United sé illa
við höfuðandstæðinginn Liverpool. Vegna
mikils atvinnuleysis í Liverpool snúa þeir út
úr lagi liðsins „You’ll never walk alone“ og
syngja: „You’ll never get a job.“
Blaðamaður undrast hinsvegar hatrið í
garð Manchester City, sem ekki hefur riðið
feitum hesti frá viðureignum sínum við Man-
chester United. Í haust bar það sigurorð af
Manchester United í fyrsta skipti á Old
Trafford síðan 1974.
– Það er rétt, þeir unnu okkur, hreytir karl
á sjötugsaldri út úr sér og hrækir á gólfið. Og
stuðningsmennirnir syngja:
… And if you are a City fan.
Surrender or die!
We all follow United.
Svo eru þeir sem hafa engan áhuga á fót-
bolta. Einhvern veginn hélt blaðamaður að
tilveran í Manchester snerist um fótbolta. En
í miðborginni gengur lífið sinn vanagang þótt
það sé leikdagur. Pílagrímar rogast heim frá
Mekka með tíu lítra af vígðu vatni, en blaða-
maður með minjagripi úr „opinberri“ búð
Manchester. Það ku vera gott fyrir tenn-
urnar að bursta þær með Manchester United
tannkremi og svo er örugglega minni táfýla
af Manchester United sokkum. Fótbolti er nú
einu sinni trúarbrögð.
Djeisuss.
Fagnað á kránni The Trafford
Morgunblaðið/Pétur Blöndal
SKISSA
Pétur Blöndal
brá sér á völl-
inn og krána í
Manchester
Þá kom stundum
fyrir ef boltinn fór í
netið að markmað-
urinn fylgdi með.
Það er rétt, þeir unnu
okkur, hreytir karl á
sjötugsaldri út úr sér
og hrækir á gólfið.
Það hriktir í kránni
eins og í tréverkinu
eftir aukaspyrnu frá
Beckham.
Gary Neville við barborðið á The Trafford,
sem farið hefur á alla heimaleiki síðan dreng-
irnir hans Sir Matt Busby voru upp á sitt
besta á sjötta áratugnum.
– Er það? spyr blaðamaður.
– Já, og sumar breytingarnar hafa ekki
verið til góðs, svarar hann.
– Nú?
– Það vantar hörkuna. Áður voru boltarnir
líka miklu þyngri. Þá kom stundum fyrir ef
boltinn fór í netið að markmaðurinn fylgdi
með.
Blaðamaður fær ekki varist þeirri hugsun
að það sé nú pínu ósanngjarnt gagnvart
markmanninum.
Who put the goal in the Germans net?
Who put the goal in the Germans net?
Who put the goal in the Germans net?
Ole Gunnar Solskjaer!
Það hriktir í kránni eins og í tréverkinu
eftir aukaspyrnu frá Beckham. Áhangendur
United stappa niður fótum og syngja um sig-
urmarkið gegn Bayern í einum eftirminnileg-
asta úrslitaleik knattspyrnusögunnar. Þegar
þjóðirnar mætast fá Þjóðverjar það óþvegið
frá enskum áhorfendum, sem syngja: „Two
world wars and one world cup!“
Blaðamaður ákveður að kynnast fleirum og
ERLENT
6 SUNNUDAGUR 26. JANÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
STJÓRN Yellowstone-þjóðgarðs-
ins í Bandaríkjunum er æf vegna
sjónvarpsauglýsingar lyfjafyrir-
tækis þar sem þjóðgarðsvörður
sést hella hægðalyfi í hverinn Old
Faithful til að fá hann til að gjósa
reglulega.
Stjórn þjóðgarðsins segist hafa
lagt mikla áherslu á síðustu ára-
tugina að fólk hætti að kasta hlut-
um í goshverinn og auglýsingin
grafi undan þeirri baráttu.
Old Faithful, eða Gamli-Trygg-
ur, er þekktasti goshverinn í Yell-
owstone-þjóðgarðinum og milljónir
ferðamanna skoða hann á ári
hverju.
Stjórnin hefur rætt málið við
stjórnendur lyfjafyrirtækisins en
ekki gripið til neinna aðgerða í
deilunni. Engin spjöll voru unnin á
goshvernum þar sem auglýsingin
var í reynd ekki tekin upp í garð-
inum.
Gamli-
Tryggur
fær
hægðalyf
NORSKA dagblaðið Aftenposten
hefur eftir Kjell Magne Bondevik,
forsætisráðherra Noregs, að hann
vilji að Norðmenn vegi og meti
kosti og galla aðildar að Evrópu-
sambandinu og hann hafni henni
ekki fyrirfram. Hann kveðst ekki
gera ráð fyrir þjóðaratvæðagreiðslu
um málið fyrir næstu þingkosning-
ar sem eiga að fara fram árið 2005.
„Ég hef ekki skipt um skoðun í
ESB-málinu en við þurfum að taka
það til íhugunar og ég vil ekki
draga ályktun núna,“ hefur blaðið
eftir forsætisráðherranum.
Bondevik kveðst ekki vilja taka
afstöðu í málinu fyrr en eftir ræki-
lega íhugun. Hann vill að Norð-
menn ræði málið rólega og mál-
efnalega, án þess að fara í
skotgrafir eða nota vígorð, og
hyggst sjálfur ætla að stuðla að
slíkri umræðu.
„Ég hef aldrei séð ESB-málið í
svart/hvítu, ekki heldur samninginn
um Evrópska efnahagssvæðið,“
segir Bondevik.
Hann telur tvo þætti mæla með
inngöngu í ESB. Í fyrsta lagi
stækkun sambandsins til austurs,
sem þýði að það einskorðist ekki
lengur við Vestur-Evrópu, heldur
nái til mestallrar álfunnar. Í öðru
lagi geti Evrópusambandið orðið
öflugt mótvægi við Bandaríkin, eina
stórveldi heimsins.
Bondevik segir að einnig verði að
taka tillit til hagsmuna Norðmanna
í landbúnaðar- og sjávarútvegsmál-
um, sem snúist ekki aðeins um
þessar tvær greinar atvinnulífsins,
heldur einnig að miklu leyti um
stefnuna í byggðamálum. Þessir
þættir vegi enn þungt.
Forsætisráðherrann segir að
Norðmenn þurfi að fylgjast grannt
með því hvernig sambandið þróist
við stækkunina. Einnig sé mikil-
vægt að meta hvaða áhrif hún hafi á
stöðu smáríkja innan sambandsins
og valdatengslin milli framkvæmda-
stjórnarinnar, ráðherraráðsins og
Evrópuþingsins.
Bondevik kveðst ekki ætla að
taka endanlega afstöðu í málinu
fyrr en þessir þættir skýrist.
Norðmenn vegi
og meti kosti
ESB-aðildar
Reuters
Kjell Magne Bondevik, forsætisráðherra Noregs (t.h.), með Costas Simitis,
forsætisráðherra Grikklands, fyrir fund þeirra í Aþenu á föstudag.
Bondevik kveðst ekki hafna aðild og
hvetur til málefnalegrar umræðu