Morgunblaðið - 26.01.2003, Qupperneq 26

LISTIR
26 SUNNUDAGUR 26. JANÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
MBA-nám
• Öll kennsla fer fram á ensku.
• 11 mánaða almennt MBA-nám með áherslu
á stefnumótun, stjórnun og fjármál.
• Nemendur alls staðar að,
hámark 40 þátttakendur.
• Meðalaldur 32 ár og 7 ára starfsreynsla.
• „Hands-on“ ráðgjafarverkefni.
ERTU AÐ SPÁ Í ALÞJÓÐLEGT
MBA-nám haustið 2003?
Ef þú óskar eftir að komast að í MBA-námið sem hefst í byrjun ágúst
vinsamlegast hafðu samband við
BI Norwegian School of Management,
P.O. Box 9386 Grønland, N-0135 Oslo, Noregi.
Sími +47 22 57 62 00, eða mba@bi.no
Vefsíða: http://www.bi.no/mba
Kynningarfundur
á Radisson Hótel Sögu
mánudaginn 27. janúar kl. 18:00.
Eftir MBA kynninguna verður kynning á
tveggja ára alþjóðlegu Master of
Science in Business námi við sama skóla.
FUNDUR um stöðu mál-verksins í list samtím-ans var haldinn í Ný-listasafninu sunnudag-
inn 12. janúar. Tilefnið var
síðasta sýningarhelgi hinnar at-
hyglisverðu samsýningar Giov-
anni Garcia-Fenech og JBK
Ransu, en báðir eru eftir-
tektarverðir fulltrúar þeirra
hræringa sem átt hafa sér stað í
alþjóðlegri málaralist á undan-
förnum átta árum eða svo, hvor á
sinn hátt. Ransu sat einmitt á
panel, ásamt undirrituðum, og
þeim Bjarna Sigurbjörnssyni og
Einari Garibaldi Eiríkssyni. Um-
ræðum stjórnaði Geir Svansson,
framkvæmdastjóri Nýlistasafns-
ins, en hugmynd hans er sú að
fjallað verði um hin ýmsu andlit
listarinnar á nokkrum slíkum
óformlegum fundum til að upp-
lýsa almenning um stöðu mála.
Eins og fram er komið í ýms-
um greinum sem birst hafa á síð-
um Morgunblaðsins undanfarið á
sér stað mikil gerjun í málaralist
samtímans. Ungir listamenn
ganga fram með óvenjumiklu
hispursleysi og nota allt aðrar
forsendur en forverar þeirra. Til-
raunir til að leysa miðilinn undan
oki hefðarinnar eru áberandi, en
til þess að málaralistin megi end-
urheimta samkeppnisgetu sína
gagnvart nýrri miðlum sem
sækja óspart að henni verður hún
að búa yfir sama frelsinu og þeir.
Það má líka með sanni segja að
miðill sem tekst að hrista af sér
slenið með því að vísa til nýrra og
óvæntra möguleika gangi í end-
urnýjun lífdaga. Reyndar er það
alltaf svo að list sækir í sig veðrið
þegar auknir möguleikar eru
fram undan.
Ef til vill var fundurinn of laus
í reipunum með aðeins einum
inngangi, en að undirrituðum frá-
töldum kusu aðrir á pallborði að
reifa málin með léttum innskot-
um í stað þess að fjalla um
ákveðnar hliðar hinnar nýju mál-
aralistar. Þannig varð ef til vill of
lítið flæði upplýsinga borið upp
við áhorfendur til að umræður
næðu því flugi sem til þarf til að
gera þessum áhugaverða þætti í
list samtímans tilhlýðileg skil.
Undirritaður lagði út af rýmis-
áherslunum í verkum nokkurra
ungra listamanna og bar þær
saman við tilvísanir í arkitektúr í
fornrómversku veggmálverki. Því
fer þó fjarri að slík sérkenni séu
höfuðeinkenni málaralistar sam-
tímans.
Reyndar kom fram í máli ann-
arra pallborðsmanna að málara-
list samtímans tæki yfir öll landa-
mæri þar eð formrænt séð væri
þar engin eiginleg sérkenni að
finna. Hún gæti bæði verið fíg-
úratíf og abstrakt, ströng og
frjálsleg, blanda af ólíkum, og
jafnvel mótsagnakenndum ein-
kennum innan eins og sama
ramma. Og reyndar þyrfti engan
ramma því fjölmargir listmálarar
færu að fordæmi fornrómverskra
og hellenskra málara og tjáðu sig
beint á veggi salanna þar sem
þeir sýndu. Þessi opna tegund
málaralistar virtist falla í góðan
jarðveg meðal listamanna sem
fylltu fundarsal Nýlistasafnsins.
Þeim þótti greinilega mikið til
málaralistar koma sem víkkaði út
öll landamæri.
Aðrir virtust ekki eins hressir
með slíka lausung. Það var eins
og þeim stafaði ógn af of óheftu
tjáningarfrelsi. Sumir virtust
komnir til að vernda og verja
miðilinn líkt og þeir tryðu því að
málaralistinni væri best borgið
með þröngum skorðum. Einn úr
hópi áheyrenda – sá var að vísu
listamaður – brást þannig við að
hann tók upp sjálfskipaða vörn
fyrir „olíumálverkið“, rétt eins og
málverk málað með olíulitum
væri trygging fyrir gæðum og
varanleik hefðbundinna aðferða.
Miðlinum fylgir þó engin slík
ábyrgð því að málarar samtímans
nota hefðbundna liti gjarnan með
fullkomlega óhefðbundnum hætti.
Það leyndi sér ekki að margir
vildu draga umræðuna frá núver-
andi stöðu mála til almennari
þrætu um málaralist. Undirrit-
uðum var meðal annars borið á
brýn að hafa farið óvirðulegum
orðum um norska listmálarann
Odd Nerdrum í ritdómi um yf-
irlitssýningu hans á Kjarvalsstöð-
um. Undirritaður vildi ekki una
slíkum ákúrum og heimtaði að
ákærandi færði sönnur fyrir máli
sínu með því að sýna sér ritdóm-
inn máli sínu til sönnunar. Það
gat ákærandi ekki, og vildi held-
ur ekki ná í ritdóminn þótt hon-
um væri boðið það. Þar með datt
botninn úr þessu upphlaupi, en
undirrituðum er ekki örgrannt
um að ákæranda hafi fundist
hann auðsýna sér og Oddi
Nerdrum fullkominn hroka, en
Norðmaðurinn, – sem nýlega
keypti gamla Borgarbókasafnið í
Þingholtsstræti, stóð aftast í
salnum og fylgdist með deilunni.
Þessum ágæta nýbúa virtist ekki
vera skemmt.
Þannig endaði umræðan á allt
öðrum nótum en ráð var fyrir
gert. Í staðinn fyrir fjörugar um-
ræður um málaralistina á allra
seinustu árum var of miklum
tíma varið í ófrjótt karp um list
sem löngu er liðin. Þó hefur
stærstur hluti gesta án efa farið
af vettvangi töluvert fróðari um
gang mála. Að minnsta kosti var
gerður góður rómur að framtaki
safnsins, sem sýnir að almenning
þyrstir í meiri fróðleik um listir
líðandi stundar.
Málverkið enn og aftur
Julie Mehretu frá Eþíópíu er einn hinna athyglisverðu málara sem
fram hafa komið á undanförnum árum. Hér er hluti af tvískiptu
málverki hennar „Arcadia and Bushwick Burning“ frá árinu 2000.
Frá umræðufundi í
Nýlistasafninu, 12. jan-
úar síðastliðinn. Hall-
dór Björn Runólfsson
segir hér frá.
Þjóðverjinn Anton Henning hefur sleg-
ið í gegn að undanförnu með máluðum
innsetningum sínum. „Nr. 79“ er frá
Entwistle Gallery í London, frá 2001.
„Lifandi grafin“ eftir Odd Nerdrum er frá 1995–96. Þótt Nerdrum hafi
ekki verið beinlínis til umræðu á fundinum kom nafn hans við sögu.
fyrirtaeki.is
Mörkinni 3, sími 588 0640
Opið mán.-fös. kl. 11-18,
lau. kl. 11-15
Húsgögn
Sérpantanir