Morgunblaðið - 26.01.2003, Blaðsíða 50

50 SUNNUDAGUR 26. JANÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
FYRIR allmörgum árum var ég orð-
in nokkuð feit, sem þætti þó líklega
ekki mjög mikið nú til dags, þegar
stór hluti þjóðar-
innar er orðinn of
feitur. Ég frétti af
svonefndum
„Atkins“-megr-
unarkúr, sem var
auðveldur kúr –
borða allt nema
kolvetni, mikið
kjöt og gjarnan
feitt, rjóma og
jafnvel súkkulaði.
Hvað gat það verið betra? Þetta
gekk vel, eftir tvo mánuði var ég
komin niður í kjörþyngd – orðin tíu
kílóum léttari.
Ég ákvað að fara til London í sum-
arfrí og fata mig upp, öll mín föt voru
orðin hólkvíð. M.a. keypti ég mér
millibláa, skærlita dragt. Á þessum
árum var ég ljósrauðhærð og sló
gylltum bjarma á hárið. Ég bjó hjá
systur minni og var boðin í veislu til
enskrar tengdamóður hennar, sem
hafði aldrei séð mig áður og ég
klæddi mig upp á og fór í bláu dragt-
ina. Tengdamamman leit á mig og
sagði með aðdáun í svipnum: „You
look just like a fairy“ (þú lítur út eins
og álfkona). Nú var álfakroppurinn
mjói heldur betur ánægður með sig.
En Adam var ekki lengi í Paradís.
Ég bjó í úthverfi London og fór með
lest inn í bæ nær daglega og naut
þess að sýna mig og skoða það mark-
verðasta sem London hafði upp á að
bjóða. Á leiðinni heim í lestinni maul-
aði ég Cadbury’s súkkulaði og lakkr-
ískonfekt, sem nú var ekki lengur
„bannvara“. Á eftir lá ég yfirleitt
kófsveitt og vansvefta hálfa nóttina
út af kviðverkjum.
Þegar heim kom leitaði ég læknis
og kom þá í ljós að ég var komin með
stærðar gallstein, sem var fjarlægð-
ur fljótlega. En þó steinninn hyrfi,
hvarf þó aldrei óþol mitt fyrir feitum
mat, og hefi ég síðan sérhæft mig í að
búa til fitulítinn en þó ekki fitulausan
mat. Í kjölfar þessa fór ég í Kenn-
araháskólann og tók matreiðslu og
þar með næringarfræði sem valgrein
og hefi fengist við kennslu í skólum
og á námskeiðum með hollan, fitulít-
inn en þó bragðgóðan mat að leið-
arljósi. Ég hefi skrifað mikið um
mat, bæði bækur og um áraraðir
þátt í Morgunblaðið.
Ég get ekki hugsað mér lífið án
góðs matar.
Ég hefi sagt fáum frá þessar
reynslu minni af „Atkins-kúrnum“ af
þeirri einföldu ástæðu að ég skamm-
ast mín fyrir að fara í svona vitleys-
islega megrun.
KRISTÍN GESTSDÓTTIR,
rithöfundur og kennari,
Grænagarði, 212 Garðabæ.
„Atkins“-megrunarkúrinn
og álfakroppurinn mjói
Frá Kristínu Gestdóttur
Kristín Gestsdóttir
ALLIR eru sammála um mikilvægi
þess að hafa öfluga tollgæslu á Ís-
landi. Við heimkomu í Leifsstöð sér
maður iðulega fíkniefnahund með
tollþjónum á vaktinni. Þakkarvert er
hve ötullega er staðið gegn þeirri vá
sem fíkniefnin eru, með skipulögðum
aðgerðum gegn innflutningi þeirra.
Nauðsynlegt er að skapa tollgæsl-
unni eins gott starfsumhverfi og
unnt er.
Þriðjudaginn 21. janúar heyrði ég
á Rás 2 yfirdýralækni og Sigmar B.
Hauksson ræða um reglur sem gilda
um innflutning matvæla til Íslands. Í
samræðum þeirra kom m.a. fram að
bannað er að flytja inn ógeril-
sneydda osta til Íslands. Geti menn
ekki fært sönnur á að osturinn sem
þeir hafa undir höndum við heim-
komu sé gerilsneiddur, annaðhvort
með umbúðum eða heilbrigðisvott-
orði, eru þeir í vondum málum.
Það er hreint með ólíkindum að
innflutningur á hollum og ljúffeng-
um matvælum geti komið manni á
bekk með fíkniefnasmyglurum. Ís-
lenskir ferðamenn munu ekki taka
með sér mikið af ostum til landsins
núorðið, enda gott framboð af ostum
í íslenskum verslunum. Mjög lítið af
þeim ostum sem í boði eru í Evrópu,
einkum norðurhluta álfunnar, eru
ógerilsneyddir.
Samkvæmt upplýsingum sem
fram komu í ummælum Sigmars er
það innan við 3%. Trúlega er það
með ostana eins og annað að fólk
kaupir sér smávegis með heim af
einhverju sem það hefur bragðað og
þótt gott.
Ostar eru fluttir inn. Erlend
sendiráð geta flutt inn matvæli án
eftirlits. Heilt bæjarfélag á Miðnes-
heiði hefur um áratugaskeið flutt inn
öll þau matvæli sem neytendur þar
hafa girnst og gerir enn. Erlendir
ferðamenn sem koma með Norrænu
á eigin bílum hafa margir hverjir
með sér töluvert magn matvæla og
þar á meðal osta. Síðast en ekki síst
eru ostar fluttir inn og seldir hér í
verslunum, en á þá eru lagðir okur-
tollar. Því er vandséð ástæða til þess
að hafa þessa reglugerð um bann við
innflutningi á gerilsneyddum ostum.
Reglugerðin gerir ferðafólki ókleift
að kaupa osta erlendis, þar sem al-
mennt stendur ekki á ostum hvort
þeir eru gerilsneyddir eður ei.
Framleiðendur í Bretlandi og Dan-
mörku telja það ónauðsynlegt þar
sem nánast allir ostar eru framleidd-
ir úr gerilsneyddri mjólk. Ég vil því
skora á yfirdýralækni að beita sér
fyrir því að þetta ákvæði verði fellt
niður og ferðafólki gert kleift að
kaupa sér örfáa osta erlendis. Þessi
reglugerð er ónauðsynleg, hún skap-
ar óþarfa vinnuálag á tollgæsluna í
Keflavík sem hefur sannarlega þarf-
ari verkefnum að sinna, ergir sak-
lausa ferðamenn og hefur ekkert
sóttvarnargildi þar sem hættan á því
að ferðamenn taki með sér ógeril-
sneydda osta til landsins er hverf-
andi.
ÖRN SVAVARSSON,
Sundaborg 1, 104 Reykjavík.
Sælkerar á bekk með
fíkniefnasmyglurum
Frá Erni Svavarssyni