Morgunblaðið - 26.01.2003, Qupperneq 27

LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 26. JANÚAR 2003 27
Sími 437 2323, fax 437 2321. Netfang travest@simnet.is
Golfferðir okkar til Túnis njóta sífellt meiri vinsælda, því
auk góðra golfvalla býður Túnis upp á margbrotna sögu og
menningu og gott loftslag við Miðjarðarhafsströndina.
Hvernig væri að framlengja golftímabilið við kjöraðstæður? Búa á fyrsta flokks
strandhótelum í þægilegum hita, borða góðan mat og leika golf á góðum golfvöllum?
Næsta vetur og vor býður Ferðaskrifstofa Vesturlands upp á tvær 11 daga golfferðir til
Túnis, þar sem ekkert er til sparað til að gera ánægjulega og eftirminnilega ferð.

Brottfarir eru 21. febrúar og 25. apríl.

Verð í brottför 21. febrúar er kr. 135.500 á mann í tvíbýli.

Verð í brottför 25. apríl er kr. 144.500 á mann í tvíbýli.

Aukagjald fyrir eins manns herbergi er kr. 15.000.
Fararstjóri: Sigurður Pétursson, golfkennari.
Innifalið í verði er flug, flugvallarskattar, fararstjórn, akstur, gisting á fyrsta flokks
hótelum í 10 nætur með morgun- og kvöldverði, 8 vallargjöld og ein skoðunarferð.
Bókanir og nánari upplýsingar hjá Ferðaskrifstofu Vesturlands í síma 437 2323.
G LF
í Túnis
EITT fremsta leikhús Berlínarborg-
ar, Schaubühne, stendur árlega fyrir
alþjóðlegri hátíð F.I.N.D. þar sem
ný leikverk eru kynnt. Hátíðin var
haldin í þriðja sinn nú fyrir skömmu
og áherslan þetta árið var á banda-
ríska, norræna og hollenska leikrit-
un. Englabörn eftir Hávar Sigur-
jónsson var eitt þeirra leikrita sem
valið var til sýningar á hátíðinni, en
það var sett upp á síðasta leikári hjá
Hafnarfjarðarleikhúsinu Hermóði
og Háðvöru. „Á þeim þremur árum
sem hátíðin hefur verið haldin, hefur
hún skapað sér ákveðið nafn, leik-
húsfólk fylgist vel með því sem þar
er kynnt og hátíðin er fjölsótt. Verk-
in sem sýnd eru fá því talsverða
kynningu.“
Englabörn voru færð upp í svið-
settum leiklestri í þýskri þýðingu
Magnúsar Diðriks Baldurssonar, en
Hávar, sem var viðstaddur flutning-
inn, segir að leikararnir hafi komist
ansi langt með verkið á einnar viku
æfingatíma. „Þau voru með leik-
mynd, búninga og tónlist og ekki
annað að merkja af viðbrögðum en
að vel hefði tekist til, enda voru
þetta frábærir leikarar.“
Thomas Ostermeier leikhússtjóri
Schaubühne í Berlín segir að mikið
líf sé í leikritun í samtímanum. „Við
stóðum frammi fyrir því að hafa
fleiri góð verk í höndunum en við
gátum mögulega tekið inn á hátíð-
ina. Bandaríkin voru mörgum leik-
skáldum viðfangsefni. Pólitík virðist
aftur komin inn í leikritun; og það er
greinilegur áhugi á því hvernig ein-
staklingnum vegnar gagnvart póli-
tíkinni. Þá eru afbrigðilegar fjöl-
skyldumyndir stöðugt viðfangsefni
leikskálda, og þau verk voru mörg
hver hlaðin dökkum húmor og höf-
undar þeirra margir að leika sér
með form í verkum sínum.“ Oster-
meier nefnir Englabörn sem dæmi
um þetta; þar sé tekið á sifjaspellum
á furðulega kómískan og heillandi
afskræmdan máta. „Þetta er er
mjög myrkt verk, en þó fyndið, og
áhorfendur brugðust líka einmitt
þannig við því, – rétt eins og við
höfðum vonast til. Áhorfendur voru
greinilega bæði agndofa og heillaðir
í senn af þeim undarlega heimi sem
verkið sýnir.“ Thomas Ostermeier
segir að í heild hafi hátíðin þó sýnt
að í leikritun í dag séu margar
spennandi og mjög sjálfstæðar
raddir.
Hinu viðtekna snúið á haus
Dagblaðið taz birti umfjöllun um
hátíðina í Schaubühne á þriðjudag.
Þar sagði um Englabörn:
„Í þessum mjög svo myrka farsa
ná hinir misnotuðu valdi á eigin sögu
og nota orðræðu grein-
ingarinnar gegn grein-
andanum, sem er í
hlutverki sendiboða
kerfis, sem fjölskyldan
hefur engan aðgang
að. Sá, sem fær borgað
fyrir að hlusta, þarf
ekki að undrast þær
sögur, sem búnar eru
til fyrir hann. Í þessu
leikriti afskræmingar-
innar snýr höfundur
hinu viðtekna á haus,
allt frá herbergjaskipt-
ingu – faðirinn sefur á
klósettinu og menn
ganga örna sinna í
blómavasa – til tákn-
rænnar skipunar tungumálsins. At-
hyglin vaknar aðeins þegar neyðin
brestur á og út frá því ganga systk-
inin Jói og Karen og mæta endalok-
unum glöð.“
Dagblaðið Die Welt fjallaði einnig
um Englabörn: „Varla er hægt að
ímynda sér hefðbundið fjölskyldu-
drama í leikhúsi án þess að sifjaspell
komi þar við sögu. Í Englabörnum
eru allir með öllum í þessari sjúku
fjölskyldu. Það var hins vegar stór-
kostlegt að sjá hvernig höfundur
vinnur með mörk tíma og rúms, lífs
og dauða í verkinu.“
Hávar kveðst ánægður með já-
kvæða umfjöllun um verk sitt í
þýsku blöðunum, en veit ekki enn
hvort fleiri leikhús hafa áhuga á að
sýna verkið. „Það kemur bara í ljós.
Leikhúsfólkið er eflaust að hugsa sig
um og velta því fyrir sér hvað hentar
því og leikhúsum þess.“
Leikritið Englabörn á leiklistarhátíð í Berlín
„Myrkt verk en fyndið“
Thomas
Ostermeier
Hávar
Sigurjónsson
begga@mbl.is
GJÖRNINGAKLÚBBURINN
heldur fyrirlestur um verk sín í
Listasafni Háskóla Íslands, Laugar-
nesi, kl. 12.30 á morgun, mánudag,
en þetta er í fyrsta sinn sem klúbb-
urinn heldur opinberan fyrirlestur
hérlendis.
Gjörningaklúbbinn skipa þrír
myndlistarmenn: Eirún Sigurðar-
dóttir, Jóní Jónsdóttir og Sigrún
Hrólfsdóttir. Þær hafa starfað sam-
an frá 1996 og unnið í alla mögulega
miðla með. Á fyrirlestrinum munu
þær líta fram og til baka, sýna mynd-
bönd og litskyggnur frá ferlinum og
kynna nokkur nýjustu verk sín. Þeim
sem vilja kynna sér umfang og eðli
verka þeirra er bent á www.ilc.is.
Jóní Jónsdóttir, Sigrún Hrólfsdóttir og Eirún Sigurðardóttir.
Gjörningaklúbburinn
fjallar um verk sín
Morgunblaðið/Þorkell
Franski organistinn, Daniel Roth, leikur í Hallgrímskirkju í dag kl. 17.
UM ÞESSAR mundir eru tíu ár síð-
an Klais-orgel Hallgrímskirkju var
vígt. Liður í hátíðahöldum af því til-
efni er koma eins fremsta organista
Evrópu hingað til lands, Daniels
Roths, en hann heldur tónleika í
kirkjunni í dag kl. 17.
Þetta er ekki í fyrsta sinn sem
Roth kemur hingað til lands, því ár-
ið 1993 kom hann og flutti Sálu-
messu Maurice Duruflé ásamt Mót-
ettukór Hallgrímskirkju,
einsöngvurum og sellóleikara. Lék
hann þá á hið nývígða Klais-orgel. Í
samtali við Morgunblaðið vegna
tónleikanna nú, sagðist hann hafa
mikla ánægju af að leika hér. „Org-
elið er mjög gott og mér líkar kirkj-
an í heild afskaplega vel. Hún ber
kirkjum nútímans mjög gott vitni,“
segir hann. Roth starfar við Saint
Sulpice-kirkjuna í París og leikur
þar á hið fræga Cavaillé-Coll-orgel,
en meðal fyrirrennara hans við
kirkjuna eru Charles-Marie Widor
og Marcel Dupré. „Orgelið hérna er
auðvitað nýtt, miðað við orgelið í
Saint Sulpice. Margir hlutar þess
eru frá lokum 17. aldar, en Cavaillé-
Coll hefur gert það upp og haldið
mörgum elstu hlutanna í því. Þar er
því möguleiki að leika tónlist frá
ýmsum tímabilum.“
Aðspurður hvort nauðsynlegt sé
að leika gamla tónlist á gamalt org-
el, svarar Roth því til, að sum orgel
séu að sjálfsögðu takmarkandi,
hvað varði val á efnisskrá. „Það
mikilvægasta er þó að engin tvö
orgel eru eins.“
Leikur kafla
úr frumsömdu verki
Roth mun leika tónlist frá ýmsum
tímabilum á hið „nýja“ orgel Hall-
grímskirkju í dag. Á efnisskránni er
frönsk og þýsk barokktónlist eftir
Nicolas du Grigny og Johan Sebast-
ian Bach, verk eftir Belgann Cesar
Franck, og landa Roth, hinn
franska Olivier Messiaen. Roth leik-
ur einnig nokkra kafla úr frum-
sömdu verki. „Ég mun leika tvo
kafla úr verki sem ég er byrjaður á,
en hef ekki lokið enn. Þar sem ég er
bæði kennari og konsertorganisti
hef ég takmarkaðan tíma til skrifa,“
segir hann. „Verkið er í tíu hlutum,
byggt á Magnificat – Lofsöng Mar-
íu. Hvert vers í því fær sinn kafla.“
Roth mun svo ljúka tónleikunum
á spuna. „Spuni er mjög gamalt
form í heimi orgeltónlistarinnar,
var notað allt frá 17. öld. Hann er
mikilvægur hluti litúrgíunnar, bæði
í kaþólsku messuhaldi og einnig í
messuhaldi mótmælendakirkj-
unnar, og er notaður til að kynna
hin ýmsu stef í messunni. Í kaþólsku
kirkjuhaldi sérstaklega hefur spuni
einnig verið notaður til þess að gefa
hverjum degi kirkjuársins sinn sér-
staka blæ.“
Daniel Roth fæddist árið 1942 og
ákvað ungur að helga sig orgelleik
vegna aðdáunar á hinum fræga
lækni, guðfræðingi og organista Al-
bert Schweitzer. Hann stundaði
framhaldsnám við Parísar-
konservatoríuna og hlaut þar verð-
laun í mörgum greinum. Meðal
kennara hans voru Marie-Claire
Alain og Maurice Duruflé.
Roth hefur getið sér gott orð fyr-
ir tónsmíðar og þykir mikill spuna-
snillingur. Orgelleik hans má heyra
á fjölmörgum geisladiskum frá út-
gáfum á borð við Philips, EMI,
Erato og Arion. Hann kennir við
Tónlistarháskólann í Frankfurt am
Main, en heldur auk þess meist-
aranámskeið víðsvegar um heiminn
og vinnur dómnefndarstörf við org-
elkeppnir. Á meðan á dvöl hans á Ís-
landi stendur kennir hann á nám-
skeiði á vegum Tónskóla
Þjóðkirkjunnar og Félags íslenskra
organleikara.
Daniel Roth
í Hallgrímskirkju