Réttur - 01.02.1917, Blaðsíða 12

14
Réttur
íór heim með þeirri sannfæringu, að hann hefði með
skoðunum sínum tendrað þann hita óg Ijós í Englandi,
sem enginn mannlegur máttur fengi slökt.
Áður en H. Oeorge fór þessa Englandsför, hafði hon-
um eigi unnist verulegt álit í föðurlandi sínu. En þegar
hann kom heim til New-York, var nafn hans frægt orðið
og blöðin rómuðu hann. Verkamannafélögin fylktu liði
og buðu hann velkominn, en stjórnmálamenn og em-
bættismenn héldu honum veizlur. Francis D. Shaw, einn
bezti vinur hans, dó um þessar mundir og ánafnaði
honum 1000 Dollara, svo að nú gat hann aftur farið að
rita og samdi nú ýmsar ritgerðir, er síðar komu út í
einni bók — »Special Problems<. —
Samverkamenn H. George í Englandi báðu hann að
koma þangað aftur fyri rlestraferð, og þar var mest um
hann talað allra manna, næst Gladstone. Af bók hans,
»Framför og fátækt«, hafði selst þar 40 þús. eintök, og
hugsjónir hans ruddu sér þar alstaðar til rúms, svo að
Joseph Chamberlain þótti nóg um. Hann sagði, »að ef
ekkert yrði gert þeim til stöðvunar, þá munum við lifa
það, að fjöldi kjósenda tileinkar sér hinar ósanngjörnu
krofur ameríska þjóðmegunarfræðingsins, eins og trúar-
atriði«. Og það er nú fram komið.
í desember 1883 kom H. George til Liverpool. Skoð-
anabræður hans lögðu fram fé til þess að kosta ferð
hans og fyrirlestra. Og 9. jan. 1884 talaði hann í St.
Jamés Hall í London fyrir fjölda áheyrenda, af öllum
stéttum og mörgum þingmönnum. H. Labonchére þing-
maður setti samkomuna og gat þess, að England hefði
síðustu 200 árin átt 4 mikilhæfa Georga við stjórnvöl-
inn. Nú kæmi sá fimmti kórónulaus, með skýrar hug-
myndir og göfugan vilja, er einkum bæri fyrir brjósti
fátæklinga og aðra, sem væri minni máttar. Áður en H.
George stóð á fætur, bað hann einn kunningja sinn að
toga í frakkalaf sitt, ef hann talaði of Iengi, »hugmynd-
irnar koma svo ört, að eg gái eigi tímans<. Náði hann