Réttur - 01.04.1972, Qupperneq 24

um gegn 14 að félagið gerðist aðili að Alþjóða-
samhjálp verkalýðsins, en Sigmar Sigurðsson hafði
borið fram tillögu um það. Við kosningu í ,,full-
trúaráð Alþýðufélaganna" hlaut Alþýðuflokkurinn
33 atkvæði, en sá, sem kommúnistar studdu 14.
Var það Jóhannes Stefánsson, sem gengið hafði i
félagið á fundinum.
Við stjórnarkosningu 4. marz 1934 fékk Alþýðu-
flokkurinn 36 atkvæði en kommúnistar 14. Á sama
fundi hlaut tillaga Sigmars Sigurðssonar um fast
kaup í Fóðurmjölsverksmiðjunni og 8 stunda vinnu-
dag 14 atkvæði, en 30 voru á móti.
Tveir kommúnistar gengu í félagið 8. nóv. 1934.
Á þeim fundi fengum við 16 atkvæði.
Fyrst munum við hafa fengið samþykkta tillögu
í félaginu 11. nóv. 1934. Ég flutti þá tillögu um,
að settur skyldi sérstakur skipavinnutaxti og var
hún samþykkt með 16 atkvæðum gegn 12.
Sú staðreynd, að við skyldum alltaf fá sömu at-
kvæðatölu, sýnir hve samheldni okkar var góð
og hve fast við sóttum fundina.
Á þessum síðastnefnda fundi var kosin nefnd
til að hafa eftirlit með kauptaxta félagsins. Þá var
skapið i krötum slíkt, að þeir lögðu til að stuðn-
ingsmenn kommúnista einir yrðu kosnir í nefndina.
Lúðvík lagði fram blandaðan lista. Hvor hlaut 18
atkvæði.
VANTRAUST
Á
BÆJARSTJÓRN
Á fundi 3. nóvember 1935 flutti ég fjórar til-
lögur, sem allar voru samþykktar. Sú veigamesta
og sú, sem mestu máli skipti var um atvinnu-
leysismál í formi kröfugerðar á hendur bæjarstjórn.
Var nefnd undir forustu Lúðviks falið að flytja
bæjarstjórn tillögurnar.
Viku síðar var aftur fundur i félaginu og var
þá skýrt frá afdrifum málsins i bæjarstjórn. Töldum
við samfylkingarmenn afgreiðslu bæjarstjórnar al-
gerlega óviðunandi. Flutti ég þá tillögu i tveim
liðum. I fyrri hlutanum var lýst megnustu óánægju
með afgreiðslu bæjarstjórnar á kröfunum. Sá hluti
var samþykktur með 20 atkvæðum gegn 12. I síð-
ari hlutanum var lýst fyllsta vantrausti á bæjar-
stjórn, skorað á hana að segja af sér þegar i
stað og efna til nýrra kosninga. Tillaga kom fram
um að visa þessum hluta frá, en hún var felld með
20 atkv. gegn 17, en vantraustið siðan samþykkt
með 20 atkv. gegn 16.
Á fundi, sem haldinn var 20. nóv. 1936 lagði
Lúðvík fram aðra tillögu um vantraust á bæjar-
stjórn og kröfu um að hún segði af sér tafarlaust.
Var tillagan studd ákveðnum rökum. Jónas Guð-
mundsson flutti breytingatillögu, sem fól i sér traust
á bæjarstjórn, auk þess, sem hún fjallaði um ann-
að atriði óskylt og síðar verður á drepið. Og svo
voru áhrif Jónasar mikil, að honum tókst að fá til-
löguna samþykkta með 53 atkv. gegn 44. En þetta
var líka svanasöngur hans í félaginu.
Ljóst er, að þegar hér er komið sögu, hafa sam-
fylkingarmenn náð þeirri fótfestu í félaginu, að
þeir höfðu bolmagn til að ráða úrslitum mála og
eftir þetta má segja, að þeir hafi ráðið öllu í félag-
inu. Þó mistókst þeim að ná stjórninni í félaginu
á aðalfundinum 1936. Hlaut þá samfylkingarlistinn
43 atkvæði, en listi Alþ.fl. 58, en það var lika i
síðasta sinn, sem þeim tókst að fá stjórn kosna.
Árið 1936 réðum við kosningu á Alþýðusam-
bandsþing, en vorum bundnir af því ákvæði laga
sambandsins, að ekkl voru aðrir kjörgengir en
Alþýðuflokksmenn.
VERKALÝÐSFÉLAGIÐ
UNNIÐ
Árið 1935 voru itök okkar i verklýðsfélaginu orð-
in það mikil, að krötum þótti ráðlegt að veita
okkur aðild að stjórninni. Var þá Lúðvik kosinn
ritari félagsins en Jóhannes gjaldkeri, og báðir
voru þeir kosnir i 1. maí nefnd. Liklega hefur þetta
átt að vera bragð til að hafa okkur góða, en hefur
ekki þótt gefa góða raun, þvi ekki voru þeir
Lúðvik og Jóhannes endurkjörnir næsta ár.
Orustan um verklýðsfélagið stóð 21. febrúar
1937 og hafði mjög harður áróður verið rekinn af
hinum striðandi öflum og ekkert til sparað. Var
þá Ijóst orðið, að Jónas Guðmundsson mundi ekki
kemba hærurnar hér í bæ og þvi ekki frambæri-
legt að stilla honum upp. En til þess að stjórna
vörn Alþýðuflokksins var sendur hingað ekki minni
72