Réttur - 01.04.1972, Qupperneq 26

um leið var Brimir leystur frá bryggjunni, senni-
lega vegna fljótræðis skipstjórans, og sigldi á
fullri ferð út fjörð snúðugur í fasi, að manni fannst.
Nú skyldi kommúnistum sýnt hvar Davíð keypti
ölið og hvað það kostaði, að setja sig á háan hest
gagnvart hæstráðanda til sjós og lands hér í bæn-
um.
Verkfallsmenn gerðu að sjálfsögðu ráð fyrir því,
að skipið leitaði til einhverrar annarrar hafnar
þar sem möguleiki væri að bræða karfa og þá
helzt til Siglufjarðar eða Seyðisfjarðar, ef þar
hefur þá verið kominn bræðsla. Nokkrir okkar
þusta út á símstöð — almenningur hafði þá ekki
síma — og var haft samband við verklýðsfélögin
á þeim stöðum, sem til greina komu að vinna afl-
ann, og þau beðin að stöðva afgreiðslu skipsins,
ef það leitaði til þeirra. Var því vel tekið.
En óður en hringingum lauk, komu boð um það,
að Brimir væri að læðupokast inn fjörðinn með
suðurlandinu, Ijóslaus þó að dimmt væri orðið og
öllu lúpulegri í fasi en þegar hann fór. Var svo
aflinn tekinn úr skipinu og unninn eins og til stóð
eftir réttum taxta.
Ég kom ekkert nálægt undirbúningi þessa verk-
falls. Ég var þá á sjó og kom að landi þegar Brimir
var á leið inn fjörðinn og fólkið á leið inn Strönd-
ina. Fyrir mér lágu boð um hvað væri að gerast
og rauk ég strax upp úr bátnum, án þess að segja
orð við formanninn, sem var Björn Ingvarsson, og
án þess að gegna skyldum mínum. Aldrei fann
Björn að þessu framferði.
Ég lagði svo af stað hlaupandi Inneftir, en ein-
hversstaðar á leiðinni var ég tekinn upp af ein-
hverjum hinna örfáu bíla, sem þá voru hér, og
er svo ekki meira um það að segja.
Jónas mun hafa tekið þetta nærri sér og vildi
rétta hlut sinn að nokkru. Aftan í áðurnefnda til-
lögu um traust á bæjarstjórn, hnýtti hann svo-
hljóðandi hala: „Jafnframt lýsir fundurinn því yfír,
að hann átelur harðlega það frumhlaup, sem komm-
únistar stofnuðu til í haust við b/v Brimir í nafni
Verklýðsfélagsins, sem eitt hefur rétt til vinnu-
stöðvunar hér í bænum". Eins og áður segir var
tillagan samþykkt með 53 gegn 44 atkvæðum og
mætti segja mér, að sumir þeirra, sem þátt tóku
í Brimisverkfallinu, hafi við það tækifæri gert í
bólið sitt.
I yfirliti, sem ég tók saman um afskipti komm-
únista af almennum málum frá sept. 1936 til febr.
1937 og skráð er í gjörðabók kommúnistadeildar-
innar, er vísað i grein, sem ég skrifaði i blaðið
Samfylkinguna, 4. tbl. 1936, en það var gefið út
að frumkvæði Arnf nns Jónssonar, og í grein Lúð-
víks I Verklýðsblaðinu, 83. tbl. 1936. Geta þeir,
sem kynnu að vilja afla sér frekari vitneskju um
málið, flett upp á þessum greinum.
FLOKKSAGINN
Kommúnistaflokkurinn var þannig upp bygður,
að þar hlaut að ríkja strangur agi. Innan flokks-
ins geisuðu lengi harðvítug átök með áminningum,
brottrekstrum og sjálfsgagnrýni. Ef einhver lét í
Ijósi afbrigðilegar skoðanir, var hann umsvifalaust
dæmdur fyrir rangar skoðanir, hægri eða vinstri
villu, tækifærisstefnu, sáttfýsi við rangar skoðanir,
og hvað þær nú hétu allar þessar villur. Þessi
ósköp stóðu flokknum áreiðanlega mjög fyrir þrif-
um og hröktu frá honum marga álitlega menn, sem
áttu samleið með honum, en lömuðu starfsemi ann-
arra. En með þessu var að sjálfsögðu stefnt að
þvi, að ala upp samhentan og harðsnúinn flokk,
sem fær væri um að taka að sér forustuna fyrir
byltingunni, sem menn gerðu ráð fyrir að væri
handan við næstu hæð.
Við i kommúnistadeildinni í Neskaupstað kom-
umst hjá stóráföllum í sambandi við hið heilaga
stríð sumra manna gegn röngum skoðunum. Þó
gerðum við þrisvar samþykktir, sem heimfæra má
undir aga og refsingar fyrir agabrot. Einu sinni
settum við félögunum reglur um umgengni við
áfengi. D'ðru sinni víttum við félaga og áminntum
fyrir blaðaskrif skaðleg stefnunni. En i þriðja sinn
rákum við félaga fyrir að brjóta gegn stefnu flokks-
íns í sambandi við framboð til bæjarstjórnarkosn-
inga.
Verður nú stuttlega gerð grein fyrir þessum
mólum.
ÖLVUN BÖNNUÐ
Á öðrum fundi deildarinnar, sem haldinn var
1. febr. 1932, var flokksaginn á dagskrá og þessi
eina bókun gerð: ,,Sú regla gildir innan félagsins,
74