Réttur - 01.04.1972, Qupperneq 78

Úr baráttunni á Alþingi
gegn brezka samningnum
1961
Lúðvík Jósepsson 6. marz:
,,Hitt veit ríkisstjórnin vel, að
háttvirtir alþingismenn hafa ekkert
umboð frá þjóðinni til þess að
gera slikan samning sem þennan.
Þær yfirlýsingar, sem háttvirtir
alþingismenn og allir frambjóðend-
ur gáfu fyrir síðustu kosningar,
voru allar þveröfugar við það að
heimila slíkan samning sem þenn-
an. Það er því ekki hægt að lita
á samningsgerð eins og þessa, sé
neitað um þjóðaratkvæði, á annan
hátt en sem ofbeldissamning, sem
gerður er gegn vilja þjóðarinnar
og án löglegs umboðs, og mark-
leysu. Nýr meirihluti á Alþingi,
sem vissulega hlýtur að koma hér,
áður en langir tímar líða, getur
ekki talið sig skuldbundinn af
þessum samningi. Það verður
verkefni nýs meirihluta hér á Al-
þingi að gera Bretum það Ijóst,
að þessi samningur hefur verið
þvingaður upp á okkuré þeim tíma,
sem þeir hótuðu að senda herskip
sín til Islands, og með þeim hætti,
að þeir hafa lokkað veikgeðja ís-
lenzka ríkisstjórn gegn vilja þjóð-
arinnar til þess að gera samning
þvert gegn vilja þjóðarinnar. Og
slika samninga hefur nýtt Alþingi
og meirihluti þjóðarinnar auðvitað
að engu."
„Það er enginn vafi á því, að
það, sem hér er að gerast, er
það, að íslenzka ríkisstjórnin er
að færa hér fórn á altari Atlanz-
hafsbandalagsins. Það er það,
sem hér er að gerast. Islenzkir
ráðherrar vita þetta mætavel. Þeir
eru ekki að vinna neinn stórsigur
fyrir Island í fiskveiðimálum eða
landhelgismálum. Þeir eru að
vinna tiltekið verk fyrir þá aðila
i Atlanzhafsbandalaginu, sem hafa
verið á móti útfærslu landhelginn-
ar við Island allan timann og
reyndu að leggjast á okkur eins
og þeir gátu sumarið 1958 og
stöðva okkur í því að færa út i
12 milur. Það eru þessi öfl Atlanz-
hafsbandalagsins, sem eru hér að
verki og eru hér að vinna í gegn-
um islenzku ríkisstjórnina. Það
voru þessi sömu öfl, sem sögðu
til sín 1958, þannig að þeir ætluðu
að stöðva Alþýðuflokkinn frá þvi
að vera með í útfærslunni, og þeir
fengu forustumenn Sjálfstæðis-
flokksins til þess að lýsa þvi yfir
opinberlega, að þeir vildu fresta
útfærslunni og ganga til samninga
við forustumenn NATO um lausn
á landhelgismáli Islands. Það er
enginn vafi á því, að ástæðan til
þessa ólukkusamnings er einmitt
þessi, sem ég var að minnast á
nú. Það geta ekki legið neinar is-
lenzkar hvatir að þvi, að slikur
smánarsamningur sé gerður."
Björn Jónsson 7. marz:
„Hæstvirtur dómsmálaráðherra
sagði í útvarpsumræðum hér á
Alþingi 2. þ. m., að hið þýðingar-
mesta af öllu í sambandi við
þennan samning væri það, að Is-
land haldi áfram að vera réttar-
ríki, undir þvi væri gæfa þjóðar-
innar komin, og á því gæti sjálf-
stæði hennar oltið. Og hann hélt
áfram: Með samþykkt þessarar
tillögu er allt þetta tryggt. Slegin
er skjaldborg um lífshagsmuni ís-
lenzku þjóðarinnar, sagði ráðherr-
ann, og fáni laga og réttar, frelsis
og fullveldis hennar dreginn að
hún. — Hafa menn heyrt öllu
öfgafyllri öfugmæli en þessi? Og
hvernig er sá málstaður, sem
neyðir einn helzta og jafnvel
snjallasta talsmann sinn til þess
að grípa til slíkra upphrópana?
Orðstíllinn er þannig, að ef mað-
ur þekkti ekki til alvöru málsins
og viðkomandi persónu, þá gæti
maður imyndað sér, að þessi ráð-
herra væri genginn í Hjálpræðis-
herinn. Eða er það meining þessa
ráðherra, að þegar gefizt er upp
fyrir ofbeldinu, þá sé fáni frelsis
og fullveldls dreginn að hún, —
þegar íslenzk lög og réttur er
gerður að samningsmáli við Bret-
land eða lagður í gerð erlends
dómstóls, þá sé verið að tryggja
hér réttarriki, — þegar íslenzkum
lífshagsmunum er fórnað og efna-
hagslegu sjálfstæði stefnt í voða,
þá sé verið að slá skjaldborg um
lífshagsmuni islenzku þjóðarinnar
og tryggja gæfu hennar? Og það
er vissulega íhugunarefni, að slikt
skuli vera mælt af munni æðsta
manns laga og réttar í landinu."
„Með fullgildingu samningsins
frá 1901 braut konungur Dana
stjórnarskrá landsins frá 1874. !
dag ætla íslenzkir valdsmenn að
brjóta íslenzk lög og íslenzkan
rétt til þess að gilda nýjan afsals-
samning. Árið 1901 voru landsrétt-
indi okkar seld fyrir svínakjöts-
markað. Nú á að fórna þeim á
126