Morgunblaðið - 09.12.2007, Blaðsíða 59

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 9. DESEMBER 2007 59
drauma ungu konunnar frá Flatey.
En ekki var á henni að skilja að hún
hefði farið á mis við margt þar sem
hún notaði hvert tækifæri sem gafst
til þess að þakka Guði fyrir börnin
sín og lét þau finna að hjá þeim var
hún hamingjusöm. Börnin hennar öll
vissu að þau voru elskuð, það áttu
barnabörn hennar líka eftir að
skynja. Um jól og stórhátíðir lá leið
allra, barna, tengdabarna og barna-
barna, ár eftir ár í Ásabyggð 10 og
erum við öll þakklát fyrir þær sam-
verustundir.
Beta var glaðlynd og skemmtileg
kona með sterka nærveru. Hún var
bæði fróð og minnug og hafði gaman
af að rifja upp æskuminningar úr
Flatey og hreif alla sem til heyrðu
með sér á vit minninganna. Þegar ég
kom til Flateyjar í fyrsta sinn í hópi
fjölskyldunnar fyrir nokkrum árum
var eins og ég hefði verið þar áður,
svo skýrt hafði ég málað mynd af
eynni í huga mér eftir sögum og lýs-
ingum Betu. Hún hafði unun af lestri
góðra bóka og var ljóðelsk og kunni
ógrynni ljóða og kvæða sem hún
hafði á hraðbergi hvenær sem var.
Fáir sem ég hef þekkt hafa lýst nátt-
úrunni og umhverfi af meiri hrifn-
ingu og ást en hún gerði
Beta hafði ákveðnar skoðanir á
stjórnmálum og málefnum líðandi
stundar og lét þær gjarnan í ljósi við
sína nánustu, oft spunnust af fjör-
miklar umræður þar sem mælska
hennar naut sín.
Síðustu ár átti Beta við vaxandi
vanheilsu að stríða sem á tímum
reyndust henni og fjölskyldu hennar
erfið. Á þessum erfiðu tímum hefur
enginn staðið fastar við hlið hennar
en eiginmaður hennar.
Nú að leiðarlokum þakka ég Betu
samfylgdina og bið Guð að styrkja
tengdaföður minn í sorg sinni.
Blessuð sé minning Elísabetar
Guðmundsdóttur.
Jón Þór Sverrisson.
Sterkir stofnar stóðu að Elísabetu
tengdamóður minni. Hún fæddist og
ólst upp til fermingaraldurs í Flatey
á Skjálfanda og átti ættir að rekja til
Flateyjardals; öll hennar ætt er og
var mikið dugnaðarfólk. Hún ólst
upp í stórum hópi systkina, átta
bræður og fjórar systur og mannlífið
í Flatey var gott, nóg að bíta og
brenna og félagsskapur nægur ungri
stúlku. Flatey á Skjálfanda var slík
matarkista að menn gátu leyft sér þá
sérvisku að borða ekki fugla, eggin
voru nýtt og hvert mannsbarn í
eynni kunni að meta fuglasöng, því
var það harla gott að fiskurinn var
nægur og stutt á fengsæl fiskimið.
Ég kynntist Betu ekki fyrr en hún
var komin yfir miðjan aldur, en
glæsileikinn og léttleikinn minnti á
unga stúlku, hún var alltaf glöð í fasi.
Þótt hún vissi sínu viti og hefði skoð-
anir á landsmálunum var það eins
fjarri henni og hugsast gat að ráðsk-
ast með annarra hag, hún var alltaf
til taks fyrir börnin sín öll en lét þau
samt sjálf taka sínar ákvarðanir.
Hún undi sér best í faðmi fjölskyld-
unnar og fann ekki hjá sér þörf til að
trana sér fram. Hún naut ekki langr-
ar skólagöngu en var betur að sér um
íslenska menningu en margur
menntamaðurinn. Henni voru töm
ljóð góðskáldanna og hún hafði fín-
gerðan ljóðasmekk. Sögur hennar af
mönnum og málefnum úr æsku voru
sannkallaðar skemmtisögur og orð-
færi var einstakt.
En ekki voru það allt gamansögur
sem hún sagði af lífinu í Flatey. Mér
er ljóslifandi frásögn hennar af því
þegar eyjamenn skimuðu lengi eftir
bát sem róið hafði og kom að landi í
blíðu veðri með góðan afla. Þegar
nær dró landi sáu menn að gleðisvip-
inn vantaði á hina fengsælu fiski-
menn. Einn úr áhöfninni kom ekki til
baka. Svona var lífið, gleði og sorg.
Ættbogi Elísabetar er orðinn
glæsilegur og sá hópur sem kveður
hana að leiðarlokum stór; sjö börn,
17 barnabörn og 5 barnabarnabörn,
samband hennar við hvert og eitt
þeirra var sterkt og gefandi. Það var
alltaf hátíð fólgin í því að fara í heim-
sókn í Ásabyggðina til afa og ömmu.
Því miður fékk Beta ekki að njóta
ávaxtanna sem skyldi, því síðustu ár-
in reyndust henni erfið, og þegar hún
lést var hún búin að fá „nóg af feita
selnum“ eins hún hefði kannski orð-
að það sjálf. En minningin lifir um
einstaklega ljúfa og glaðlynda móð-
ur, ömmu og tengdamóður.
Kristján Árnason.
Nú kemur kvöld
og kufli steypir
heldur húmleitum,
fylgir þögn því.
(Milton.)
Tungutakið var ömmu okkar leikið
og ekki sveik minnið hana. Hún fór
með heilu ljóðabálkana án þess að
mismæla sig, hún var ótrúlega
mælsk og minnug. Við systkinin nut-
um þeirra forréttinda að fá að dvelja
hjá ömmu og afa á Akureyri, sumar,
vetur, vor og haust. Alltaf fylltumst
við tilhlökkun að fara norður í höf-
uðstaðinn til elsku ömmu og afa. Þar
var líf og fjör, fullt að fólki, bæði
smáu og stóru. Frændgarðurinn
stór, börnin sjö, barnabörnin sautján
og barnabörnin orðin fimm. Þannig
að það var oft mikið um að vera á
stóru heimili. Alltaf voru amma og afi
boðin og búin að taka á móti fólkinu
sínu, ekki síst barnabörnunum. Jólin
voru dýrðleg, kökur, ilmur og kær-
leikur. Það er svo margs að minnast
og þakka fyrir, elsku amma. Þið afi
eru stór hluti af okkar lífi og fyrir það
þökkum við og biðjum góðan Guð að
blessa afa okkar og alla fjölskylduna.
Daggir falla, dagsól alla kveður
en mig kallar einhver þrá
yfir fjallaveldin blá.
(Unnur Bjarklind.)
Ásgerður Arna og Guð-
mundur Björn Sófusarbörn.
Kær mágkona mín hefur kvatt
þetta jarðlíf eftir löng veikindi síð-
ustu ár. Hún var gift bróður mínum,
Vigfúsi Björnssyni, og urðu þau
þeirrar gæfu aðnjótandi að eignast
sjö mannvænleg og greind börn sem
hafa menntað sig vel, verið lánsöm í
sínu einkalífi og eignast bæði frá-
bæra maka og börn.
Er það ekki mesta gæfan? Mér er
mjög minnisstætt þegar ég sá Elísa-
betu fyrst; granna, spengilega og af-
ar létta í hreyfingum. Yfir henni var
mikill kvenlegur þokki. Eftir að þau
bróðir minn giftust var ég eins og
grár köttur á heimilinu, þá ógift og
barnlaus, og sóttist eftir návist við
indælu börnin þeirra. Var ég þá
gjarnan kölluð „Imba frænka“. Þeg-
ar ég var sjálf orðin mamma átti ég
til að segja þetta við eldri dóttur
mína, en vildi heldur vera mamma og
var fljót að venja mig af því.
Elísabet var fluggreind kona,
ákaflega bókhneigð og ljóðelsk. Hún
las mikið og var mjög næm á rétt
málfar enda talaði hún sjálf góða og
fallega íslensku. Einnig var hún sér-
lega orðheppin og snjöll að svara fyr-
ir sig og oft svo að maður veltist um
að hlátri. Hún var létt og hláturmild
og kunni að meta húmor annarra. Já,
það var oft glatt á hjalla í Ásabyggð
10 og heimilislífið létt og frjálslegt,
þó að nóg væri að gera í þá gömlu
góðu daga við uppeldi sjö barna og
koma upp stóru einbýlishúsi. Elísa-
bet var góð og ástúðleg móðir barna
sinna. Hún var tilfinninganæm kona
og hjarta hennar sló mest með þeim
sem bágast áttu. Þetta hefur verið
þungur og erfiður róður hjá allri fjöl-
skyldunni. En eiginmaður hennar og
börn hafa annast hana af fádæma
kærleik og ræktarsemi. Dóttir
þeirra sagði mér að faðir sinn hefði
varla vikið frá henni síðustu mánuði,
verið með henni frá morgni til
kvölds.
Guð blessi minningu elsku Betu
minnar. Við fjölskyldan þökkum all-
ar góðu stundirnar sem við höfum átt
á heimili þeirra hjóna og biðjum
henni guðs blessunar í nýjum og
betri heimi.
Ástvinum hennar sendum við
hjartans samúðarkveðjur.
Ingibjörg R. Björnsdóttir
og fjölskylda.
Útfararþjónusta
Davíðs Ósvaldssonar ehf.
Davíð Ósvaldsson
Útfararstjóri
S. 896 6988 / 553 6699
Óli Pétur Friðþjófsson
Útfararstjóri
S. 892 8947 / 565 6511
✝
Faðir minn,
ÓLAFUR KRISTJÁNSSON,
Rauðalæk 8,
Reykjavík,
lést sunnudaginn 25. nóvember.
Jarðarförin fer fram frá Garðakirkju mánudaginn
10. desember kl. 13.00.
Fyrir hönd fjölskyldunnar,
María H. Ólafsdóttir.
Englasteinar
Helluhrauni 10
Sími 565 2566 - www.englasteinar.is
Fallegir legsteinar
á góðu verði

 





 
 



 
  

            
! "# $!% &   '
(!!% 
! $)
(!!*% !! +! (
(!!*% , ( '$ 
(!!*% - $ .! $ 
(!!*% /  0

(!!*% 0  1 !
(!!*% ✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
SIGFÚS JÓHANNESSON
múrari,
Tjarnargötu 36,
Keflavík,
lést þriðjudaginn 4. desember.
Jarðarförin fer fram frá Keflavíkurkirkju
miðvikudaginn 12. desember kl. 13:30.
Erla Árnadóttir,
Valgerður Sigfúsdóttir, Guðmundur Karlsson,
Sigurbjörg Sigfúsdóttir, Birgir Halldór Pálmason,
Björg Elsa Sigfúsdóttir,
Jóhannes Sigfússon, Lára Ágústa Ólafsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
ÓTTARR PROPPÉ,
lést fimmtudaginn 6. desember á Landspítalanum
við Hringbraut.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Else A. Proppé,
börn og barnabörn,
Ólafur Proppé, Pétrún Pétursdóttir,
Guðný Ásólfsdótttir,
Friðbjörg Proppé,
Hrafnhildur Proppé, Guðmundur Grímsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg systir mín og móðursystir,
GUÐBJÖRG SIGURÐARDÓTTIR
ljósmóðir
frá Kárstöðum,
Helgafellssveit,
lést á Hrafnistu við Brúnaveg 2. desember 2007.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju 14. desember
kl. 15.00. Þeim sem vilja minnast hennar er bent
Orgelsjóð Stykkishólmskirkju.
Reikningur 309 18 930076, kt. 630269-0839.
Minningarkort fást í Heimahorninu, sími 438 1110.
Fyrir hönd aðstandenda,
Aðalheiður Sigurðardóttir,
Margrét Sigurðardóttir.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
MARÍA SIGURÐARDÓTTIR
viðskiptafræðingur,
lést á Vífilsstöðum miðvikudaginn 5. desember.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni föstudaginn
14. desember klukkan 15.00.
Rannveig Rist, Jón Heiðar Ríkharðsson,
Guðbjörg Rist Jónsdóttir,
María Rist Jónsdóttir,
Hólmfríður Vigdís Rist Jónsdóttir,
Bergljót Rist, Sveinn Atli Gunnarsson,
Hekla Rist,
Kolka Rist.
 Fleiri minningargreinar um El-
ísabetu Guðmundsdóttur bíða birt-
ingar og munu birtast í blaðinu
næstu daga.