Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2004, Síða 62

Náttúrufræðingurinn - 2004, Síða 62
Náttúrufræðingurinn 4. mynd. Fjöldi stormmáfsipara í Eyjafirði á tímabilinu 1980-2000. - The numbers of Common Gull breeding pairs in Eyjafjörður in 1980-2000. Ár/Year hverjum þessara þriggja staða; við neðanverða Hörgá, við Sölvadalsá nálægt Stekkjarflötum og við Þverá í Kaupangssveit. A tíu stöðum með tiu pör eða fleiri voru samtals 330 varppör (68% stofnsins í Eyjafirði), þótt hreiðrin væru alldreifð á sumum þeirra, s.s. yst í óshólmum Eyjafjarðarár eins og sjá má á 9. mynd (bls. 35) í skýrslu höfunda frá 20019 og við neðanverða Hörgá (frá ósum upp að brú á Dalvíkurvegi). Arið 1980 urpu stormmáfar á 18 stöðum í Eyjafirði en varpstöðum hafði fjölgað í 38 árið 1990. Arið 1995 hafði varpstöðum fækkað í 32 en fjölgað í alls 82 árið 2000 (5. mynd). Vitað er um 106 staði í Eyjafirði þar sem stormmáfar hafa orpið og eru þeir taldir upp í viðauka. Þar sést að stormmáfar höfðu hætt að verpa á 24 stöðum árið 2000, eða að þar sé varp ekki árvisst. Varp var lítið á þeim öllum, aðeins eitt eða tvö pör á hverjum stað, nema við Laugaland þar sem 18 varppör voru árið 1995. A sex þessara 24 staða urpu storm- máfar aldrei í talningarárunum 1980, 1990, 1995 og 2000, en vitað var um varp í árum á milli (Espihóll 1981, Moldhaugnaháls 1982-1989, við Eyjafjarðarbraut eystri neðan við Ytri-Varðgjá 1987, Göngustaðir í Svarfaðardal 1988) eða fyrir 1980 (Hvammsflæðar 1958-1959). Hugs- anlega hafa fleiri staðir verið notaðir eitt eða fleiri ár, sérstaklega fyrir 1980, þótt höfundum sé ekki kunnugt um skráningar. Fyrirliggjandi heimildir sem fjalla aðallega um óshólma Eyjafjarðarár utan gamla þjóðvegar nr. 1 yfir hólmana („Brautina") greina yfirleitt ekki nákvæmlega frá stað- setningu hreiðra eða varp- para.16,17'18,19'20'21'22 Þó er greinilegt af þessum ritum að stormmáfar voru nýbyrjaðir að verpa á þessum slóðum á áttunda áratugnum, ekki síst við Akureyrarflugvöll. Stök pör voru hlutfallslega mun algengari árið 2000 en 1995 og mjög greinilegt að stormmáfsvarp í Eyja- firði var miklum mun dreifðara en áður. Árið 2000 urpu 39 pör (8% ey- firska stofnsins) eitt og sér og á 14 stöðum tvö á stað (6%). Árið 1995 voru sambærilegar tölur 13 (4%) og 5 (3%). Búsvæðaval Greinileg þróun hefur átt sér stað í vali stormmáfa á varpstöðum eftir því sem stofninn hefur vaxið og dreifst. Stormmáfar námu fyrst land á öllum óshólmasvæðunum fjórum við fjörðinn; við ósa Eyjafjarðarár (líklega fyrst 1936), Hörgár (1960), Svarfaðardalsár (1962) og síðast við Fnjóská (1969). Síðar bættust við varpstaðir á áreyrum, í hólmum eða á harðbalajörð upp með Eyjafjarðará og þverám hennar (Kroppur 1978, Þverá 1979, Munkaþverá, Bringa og Stokkahlaðir 1980) og síðar einnig upp eftir Svarfaðardalsá (1980), Hörgá (1988) og Öxnadalsá (1990). Áberandi er hve fuglamir hafa sótt stöðugt lengra upp eftir árfarvegum eftir því sem stofninn hefur stækkað. Einnig tóku stormmáfar að verpa á mýmm eða við tjamir, fyrst í Hrísey (1970), síðar á Svalbarðseyri (1980), í Krossanesborgum (1988) og hjá Glæsibæ (1990). Mólendi bættist næst við sem varpkjörlendi storm- máfa. Hrísey varð fyrst fyrir valinu langt á undan öðmm stöðum en síðan fylgdu margir staðir í kjölfarið, ekki síst á vesturströnd Eyjafjarðar, s.s. við Pálmholt (1982), Amames, Ás, Ytri-Reistará og Varpholt (2000). Ólíkast uppmnalega búsvæðinu í óshólmum em varpstöðvar storm- máfa á þurrum klapparholtum ofan við Breiðaból (1995) og Sigluvík (2000) á Svalbarðsströnd. Þróun einstakra varpa og hugsanlegir áhrifavaldar Aukning hefur ekki átt sér stað jöfnum skrefum á hverjum varpstað. Ymsir áhrifavaldar koma þar við sögu og skulu rakin nokkur dæmi. Afturkippur kom í stærstu storm- máfsbyggðina í Eyjafirði, sem er við Akureyrarflugvöll, upp úr 1990. Árið 1991 voru varppörin 82 og höfðu aldrei verið fleiri. Árið 1995 hafði fækkað í 64 pör og 1997 niður í 44. Síðan jókst varpið aftur og náði 85 pörum 2000. Ástæður þessara breytinga eru framkvæmdir við völlinn og beinar aðgerðir starfs- manna gegn fuglunum. Á ámnum 1988-1989 var flugbrautin lengd til norðurs með uppdælingu úr leirun- um og vom öryggissvæði beggja vegna brautar sléttuð 1990 og sáð í 148
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.