Náttúrufræðingurinn - 1993, Blaðsíða 108

15. mynd. Blátittlingur
Passerina cyanea, ungur
karlfugl í búningaskiptum.
Ljósm. photo B. Dyer/
Cornell Lab. of Ornithol-
ogy-
júní (Lewington o.ll. 1991). Sömu sögu er
að segja af flestum breskum fuglum. Sum-
ir fuglanna hafa reynst vera í fjaðrafelli á
röngum árstíma en það bendir til þess að
um búrfugla sé að ræða. Bretar hafa sam-
þykkt aðeins einn fugl sem óvefengjan-
legan flæking frá Ameríku en hann sást á
írlandi (Cork-sýslu) 9. október 1985
(Rogers o.fl. 1990). Blátittlingurhefur tví-
vegis sést á íslandi.
1. Akureyri, Eyf, 27. október 1951 (karlf. imm
RM5574). Kristján Geirmundsson.
2. Þorbjörn við Grindavík, Gull, 20. október 1985
(karlf. imm RM8978). Gunnlaugur Pétursson
og Erling Ólafsson (1988).
Báðir fuglarnir voru ungir karlfuglar
sem sáust í seinni hluta október. Ekki er
vitað til þess að tegundin hafi verið í
haldi hér á landi. Því er ástæðulaust að
ætla að um búrfugla hafi verið að ræða.
Það vekur athygli að seinni fuglinn sást á
svipuðum tíma og sá írski sem menn
viðurkenna sem villtan fugl. Óneitanlega
benda þessi tvö samtíma tilvik, á Islandi
og Irlandi, til þess að um góða og gilda
ameríska flækingsfugla sé að ræða. Þá
sást og dulþröstur (Catharus guttatus) á
Reykjanesskaga sama dag og seinni ís-
lenski blátittlingurinn en hann er einnig
amerískur og styður þessa skoðun enn
frekar. Blátittlings er ekki getið á líkinda-
lista Robbins (1980) vegna þess að allir
breskir fuglar voru þá taldir búrfuglar.
Skarlatstáni
(Piranga olivacea)
Skarlatstáni (16. mynd) verpur í austan-
verðum Bandaríkjunum, frá norðanverðum
ríkjunum Georgíu og Alabama og norður
til Kanada (Nova Scotia, Quebec og
Manitóba). Vetrarstöðvar hans eru í S-
Ameríku. Skarlatstáni er mjög sjaldséður
í Evrópu. A Bretlandseyjum hafa sést sjö
fuglar, sá fyrsti árið 1970, en áður höfðu
fundist þrír á íslandi.
1. Leifsstaðir í Kaupangssveit, Eyf, fundinn
dauður um mánaðamót nóvember/desember
1936 (karlf. imm RM5575). Aðalsteinn
Helgason. Fuglsins er getið sem grænfinku
(Carduelis chloris) í nokkrum fyrri heimildum
(sjá Magnús Björnsson 1937, Timmermann
1949).
2. Heimaey, Vestm, 7.-8. október 1967 (karlf.
ad?, aðfærslunr. 1967.91). Viktor Sigurjóns-
son. Hamurinn hvarf í British Museum árið
1970.
3. Kvísker í Öræfum, A-Skaft, 23. október 1967
(karlf. imm RM5576). Hálfdán Björnsson.
Tveir þessara fugla fundusl lifandi, 7.
og 23. október 1967. Bresku fuglarnir sjö
102