Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1993, Side 108

Náttúrufræðingurinn - 1993, Side 108
15. mynd. Blátittlingur Passerina cyanea, ungur karlfugl í búningaskiptum. Ljósm. photo B. Dyer/ Cornell Lab. of Ornithol- ogy- júní (Lewington o.ll. 1991). Sömu sögu er að segja af flestum breskum fuglum. Sum- ir fuglanna hafa reynst vera í fjaðrafelli á röngum árstíma en það bendir til þess að um búrfugla sé að ræða. Bretar hafa sam- þykkt aðeins einn fugl sem óvefengjan- legan flæking frá Ameríku en hann sást á írlandi (Cork-sýslu) 9. október 1985 (Rogers o.fl. 1990). Blátittlingurhefur tví- vegis sést á íslandi. 1. Akureyri, Eyf, 27. október 1951 (karlf. imm RM5574). Kristján Geirmundsson. 2. Þorbjörn við Grindavík, Gull, 20. október 1985 (karlf. imm RM8978). Gunnlaugur Pétursson og Erling Ólafsson (1988). Báðir fuglarnir voru ungir karlfuglar sem sáust í seinni hluta október. Ekki er vitað til þess að tegundin hafi verið í haldi hér á landi. Því er ástæðulaust að ætla að um búrfugla hafi verið að ræða. Það vekur athygli að seinni fuglinn sást á svipuðum tíma og sá írski sem menn viðurkenna sem villtan fugl. Óneitanlega benda þessi tvö samtíma tilvik, á Islandi og Irlandi, til þess að um góða og gilda ameríska flækingsfugla sé að ræða. Þá sást og dulþröstur (Catharus guttatus) á Reykjanesskaga sama dag og seinni ís- lenski blátittlingurinn en hann er einnig amerískur og styður þessa skoðun enn frekar. Blátittlings er ekki getið á líkinda- lista Robbins (1980) vegna þess að allir breskir fuglar voru þá taldir búrfuglar. Skarlatstáni (Piranga olivacea) Skarlatstáni (16. mynd) verpur í austan- verðum Bandaríkjunum, frá norðanverðum ríkjunum Georgíu og Alabama og norður til Kanada (Nova Scotia, Quebec og Manitóba). Vetrarstöðvar hans eru í S- Ameríku. Skarlatstáni er mjög sjaldséður í Evrópu. A Bretlandseyjum hafa sést sjö fuglar, sá fyrsti árið 1970, en áður höfðu fundist þrír á íslandi. 1. Leifsstaðir í Kaupangssveit, Eyf, fundinn dauður um mánaðamót nóvember/desember 1936 (karlf. imm RM5575). Aðalsteinn Helgason. Fuglsins er getið sem grænfinku (Carduelis chloris) í nokkrum fyrri heimildum (sjá Magnús Björnsson 1937, Timmermann 1949). 2. Heimaey, Vestm, 7.-8. október 1967 (karlf. ad?, aðfærslunr. 1967.91). Viktor Sigurjóns- son. Hamurinn hvarf í British Museum árið 1970. 3. Kvísker í Öræfum, A-Skaft, 23. október 1967 (karlf. imm RM5576). Hálfdán Björnsson. Tveir þessara fugla fundusl lifandi, 7. og 23. október 1967. Bresku fuglarnir sjö 102
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.