Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1993, Blaðsíða 25

Náttúrufræðingurinn - 1993, Blaðsíða 25
þessu má ljóst vera að ekki er unnt að ákvarða nákvæmlega hvenær einstök jarðlög mynduðust. Þess í stað er hægt að segja með allmikilli nákvæmni um efri og neðri aldursmörk þess segul- tíma sem jarðlögin mynduðust á. Sem dæmi um þær upplýsingar sem fá má úr ofangreindri könnun Esju eru vísbendingar um að minnsta kosti 5 jökulskeið í sniðum EN, SA, EP, SB og SD þegar segulsvið jarðar var „öfugt“. Tenging þessara jarðlaga við segultímatal sýnir að umrætt öfugt segulskeið telst vera C2R, sent stóð yfir fyrir 1,85-2,42 milljón árum. Þannig má l'æra rök fyrir því að jökull hafi lagst að minnsta kosti 5 sinnum yfir Esjusvæðið á þessu tímabili. ÍSLENSKl HRAUNLAGASTAFLINN A Islandi hafa þúsundir eldgosa hlað- ið upp þykkan stal'la af blá- grýtishraunlögum. Þessi hraunlagastafli varðveitir alla jarðsögu íslands, sem spannar 12-15 milljón ár. Hraun- lagastaflinn nær út á sjávarbotninn út af Austtjörðum og Vestfjörðum en þar er efsti hlutinn rofinn af sjávargangi og jöklum. A þeim tíma sem þessi hraun- lög hlóðust upp hafa fjölmörg segulskipti átt sér stað. „Réttu“ og „öfugu" segultímabilin spanna mjög mismunandi tíma, eða um 2.000 til 700.000 ár. Hraunlögin eiga upptök í eldgosum í gosbelti, einkum þar sem saman fer landrek og eldvirkni. Slíkt gosbelti nefnist reyndar rekbelti til að- greiningar frá minni gosbeltum, t.d. á Snæfellsnesi og á Vestmannaeyja- svæðinu, þar sem eldvirkni er nokkur en landrek lítið. Helstu einkenni rekbeltis eru þau að eftir því liggur fjöldi sprungureina og er lega þeirra með 30° horni á sjálft gosbeltið. Gliðnun eða landrek verður um sprungubeltin og þar verða einnig lTest eldgos. Vegna eldgosanna og hins háa hitaútstreymis að neðan rís landið hæst í miðju rekbeltinu, sem nú nær þvert yfir landið frá suðvestri til norðausturs. Breidd þess er um 40-50 km. Vegna hinnar miklu framleiðslu og upphleðslu gosefna sígur jarðskorpan undan þung- anum. Sigið í jarðskorpunni minnkar verulega út frá rekbeltinu, seni næst í auslur- og vesturátt. Sighraði er lalinn um 1 cm á ári í miðju rekbeltinu. Það líkan að uppbyggingu íslenska hraunlagahlaðans sem hvað mest hefur verið notað er sýnt á 4. mynd (Guð- mundur Pálmason 1981). Líkanið lýsir með flutningsferlum hvernig íslenski hraunlagahlaðinn myndast í kyrrstæðu gosbelli með jafna gosframleiðslu síð- ustu 14-16 milljón árin. Heildregnar línur með örvum tákna flutningsferla sent lýsa þeirri leið sem hraunlög ferðast eftir við síendurtekin eldgos, rek og sig í gosbeltinu. Strikalínurnar tákna jafnaldurslínur og segja til um „stöðuna" á 2 milljón ára fresti. Flutningsferlarnir eru þéttastir í miðju gosbeltisins og þar ferðast hraunlög nær lóðrétt niður frá yfirborði. Ferlar sem hefjast í um 25 km fjarlægð frá miðju gosbeltisins stefna örlílið niður á við til að byrja með en síðan nær lárétt og halda þeirri stöðu óslitið. Á 4. mynd er sýnl dæmi um flutn- ingsferil iveggja hraunlaga sem eiga upptök í mismunandi fjarlægð frá miðju gosbeltisins. Annar hefst í tæp- lega 12 km fjarlægð (staður A) og hinn í 2 km fjarlægð (staður C). El'tir 2 milljónir ára hefur annað hraunlagið ferðast frá stað A að stað B eftir ferli A-B. Hraunlagið er því niðurgrafið á 3,2 km dýpi og er nú í 27 km fjarlægð frá miðju gosbeltisins. Ferlar sem hefjast nær miðju gosbeltisins sýna meira sig og ininna rek. Til saman- burðar er ferill C-D. Þar hefst sagan þegar hraunlag myndast við gos á yfir- borði í um 2 km fjarlægð frá miðju gos- 19
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.