Andvari - 01.01.1957, Qupperneq 38

34
J. Eyþórsson
ANDVAM
gekk hann rakleitt upp í Menntaskóla. I efsta þrepi stigans
þraut krafta hans, og andaðist hann fáurn mínútum síðar á skrif-
stofu rektors, þar sem hann hafði starfað daglega í 27 ár.
Utför hans var gerð 28. nóv. og hófst með athöfn í Mennta-
skólanum, þar sem settur rektor, Kristinn Ármannsson, flutti
kveðjuorð, en því næst mælti Gylfi Þ. Gíslason menntamálaráð-
herra, gamall nemandi Pálma, á þessa leið m. a.:
„Pálmi Hannesson er látinn. Með honurn er til moldar geng-
inn einn svipmesti skólafrömuður þjóðarinnar, glæsilegur mennta-
maður, ágætur Islendingur.
Pálmi Hannesson var náttúrufræðingur. Plann hafði sterkan
áhuga á vísindum. Mér er samt nær að halda, að listhneigðin
hafi verið ríkari í hug hans. Áhugi lians fyrir íslenzkri náttúru
var ekki síður mótaður af næmri tilfinningu listamannsins en
skörpum skilningi vísindamannsins. ... ,
Meginstarf sitt vann Pálmi Hannesson þó ekki sem náltúru-
fræðingur, heldur sem skólamaður. Hann var afburða kennari.
I stjórn hans á skólanum leyndi það sér ekki, að hann var til'
finningamaður, skapmaður, en hann var jafnframt góðviljaðut
vitmaður. Honum gat þótt og hann gat fyrirgefið, — hvort tveggja
af jafnheilum hug. En hvort sem hann hnyklaði brúnir eða brosti
hlýlega, þá var yfir honum sá glæsibragur, sem olli því, að hann
var jafnmikils virtur af nemendum sínum og samstarfsmönnum •
Þessi ummæli gamals nemanda, samkennara og að síðustu
yfirboðara hins látna rektors eru í senn hófsöm, hlvleg og hrein-
skilin — engu síður en orð hins ókunna Norðlendings, sem um
getur í upphafi þessa máls. Þess vegna er þeim haldið til haga
hér sem sígrænum laufum á leiði Pálma Hannessonar.
í dómkirkjunni stóðu nemendur heiðursvörð við kistu rektors-
Séra Jón Þorvarðarson, sóknarprestur Pálma Hannessonar í
teigssókn, jarðsöng. Var öll útfararathöfnin með djúpum alvöru
hlæ og hin virðulegasta. Stofnað var til minningarsjóðs Pálma
Hannessonar, og er honum ætlað að styðja íslenzk náttúruvism '•