Andvari - 01.01.1957, Síða 62

58
Þorkell Jóhannesson
ANDVARX
Jóns Sigurðssonar, 12. okt. 1866: „í sunrar varði ég miklum tíma
til a|5 safna fénu og heyinu og hverju öðru, sem hafa þurfti, og
var að lokum búinn að fá 3000 ljár og 100 hesta af heyi, og
var á ákveðnum degi (16. sept.) búinn að koma öllu heyinu á
Akureyri, og mest allt féð (unr 2000) hér á móana lrjá mér og
Ljósavatnsskarð. Við flokksforingjarnir biðunr í viku á Akur-
eyri en aðrir vöktuðu féð hér í sveitinni frá viku til hálfan nránuð,
og síðan var féð rekið heim aftur norður á Tjörnes og í Mývatns-
sveit og Bárðardal og víðar. En hvað einna verst var, var það,
að um þetta bil voru verstu óveður, svo skepnur hröktust en heyið
skemmdist mikið.“ Tryggva þykir senr litlu skipti, þó hann skað-
ist dálítið. Verst var að þetta fyrirtæki misheppnaðist, „senr allir
sýndu bæði áhuga og velvilja á“. Kviksögum um, hvað valdið
hafi, og lygasögunr um Þorlák, trúir hann ekki. Og því fer fjarri,
að hann láti lrugfallast. „Hvernig sem fer, þá læt ég ekki þetta
fyrirtæki falla strax og hefi ég lrugsað mér að fara til Englands
að sunrri í þeinr erindunr, ef þörf gerist og Þorlákur er úr sög-
unni.“ I öðru bréfi til Jóns frá 14. febr. 1867 víkur lrann enn
að þessu efni, vill reyna aftur, og ef Englendingar vilja ekki
lralda áfranr fjárkaupum, vill hann reyna niðursuðu á kjöti. Um
þetta hefir hann skrifað Þorláki og leitað liðsinnis, hvor kosturinn
senr upp yrði tekinn. „Fátt er það, sem nrenn hafa sýnt jafn
alnrennan áhuga og þreklyndi við eins og þessa fjárverzlun. Það
var eins og nrenn hefðu hinrin lröndunr tekið, og víst er unr
það, að okkur lrefði farizt vel, hefði á reynt og skipið konrið.
Allt er að upphafi torsótt. Sauðasölumálið 1866 ber augljóst vitni
unr örðugleika brautryðjendastarfsins, þótt stakleg óheppni ætti
þar nokkurn þátt. En afleiðingarnar urðu þær, að fyrst unr sinn
treystist enginn til að leggja rit í fjárflutninga frá Islandi til
Englands. Það er fyrst árið 1872 senr fjárflutningar þessir takast
af nýju og lreppnast þá vel. Konr þá þegar í Ijós, að eigi lrefði
forvígisnrönnum þessara viðskipta nrissýnzt unr gagnsenri þeirra
fyrir íslenzka bændur, er nú fengu loks allhagstæðan nrarkað
fyrir geldfé sitt. En á þessunr sex árunr, senr liðin voru, höfðu