Andvari - 01.01.1944, Blaðsíða 103

ANDVAIU
I’i'amtið sjávarútvegsins
90
skaplegum örðugleikum á árunum fyrir stvrjöldina, þegar hiu
rammauknu viðskiptahöft voru orðin svo rík, að auk tollmúr-
anna var krafizt jafnvirðiskaupa eða meira fyrir innflutning
þeirra vara, sem ekki voru með öllu bannaðar. En svo var
ástatt um útflutning vor íslendinga, að vér urðum að selja
ineiri hluta allrar útflutningsvörunnar til landa, sem varla
framleiða eyris virði af þeim vörum, sem vér þurfum að kaupa.
Það verður eitl af vandasömustu viðfangsefnum vorum í við-
skiptamálum eftir stríðið að finna kaupendur að útflutnings-
vöru.ni vorum, sem nær eingöngu eru sjávarafurðir.
Vér íslendingar erum svo lánsamir, að hin einhæfa útflutn-
ingsframleiðsla vor er nær því eingöngu matvæli og fituefni,
einmitt þær vörur, sem flestar þjóðir láta sitja i fyrirrúmi fvrir
oðrum innflutningi. En þó er þetta ekki einhlítt, eins og áður
er að vikið, lil þess að fá kaupendur að framleiðslunni. En
vér erum einnig svo lánsamir, að fiskurinn á íslenzkum miðum
ei' talinn meðal hins bezta, sem þekkist söniu tegunda. Það er
því allsendis vist, að ef oss telcst að vinna vöruna svo, að ekki
verði að fundið, þá er hún fullkomlega samkeppnisfær fvrir
kæða sakir. En því miður finnast menn, og þeir ekki svo fáir,
sein sitja um að svíkja vörur til stundarhagnaðar. Með sam-
tökum fiskeigenda hefur alveg tekizt að uppræta þetta illgresi
u sviði saltfiskframleiðslunnar. Sams konar hreinsunarstörf
'erða framleiðendur að framkvæma með samtökum á öðrum
syiðum framleiðslu sjávarafurða.
Saltfiskur er nær því horfinn úr útflutningsskýrslum íslend-
'oga. Þetta stafar af því, að aðalviðskiptaþjóðir vorar í styrj-
óklinni, Bretar og Bandarikjamenn, hafa krafizt þess að fá alla
,'skfiskframleiðsluna á brezka markaðinn í öðru verkunar-
ústandi. Hafa og saltfiskmarkaðslöndin við Miðjarðarhaf verið
a lnestu lokuð. En vafalaust er, að þegar að stríðinu loknu
111111111 íslendingar framleiða og flytja út svo mikið af saltfiski
SUln þeir geta fengið kaupendur að. Við Miðjarðarhaf og í Am-
j'1 v 11 lnnn enn um langan aldur verða mjög mikil saltfisk-
engir geta framleitt betri vöru þeirrar tegundar en
s endingar. \rér verðum því að kosta kapps um það að vinna