Andvari - 01.01.1944, Blaðsíða 90

86
Steingrimur Steinþórsson
ANDVAIU
ur getur ekki þrifizt þar og á ekki tilverurétt. Nautgripir, svin,
alifuglar og fleiri smærri húsdýr koma i þeirra stað. Fjöl-
hreytta ræktun garðjurta og jafnvel kornrækt þarf að stunda
þar samhliða grasrækt. Kúm verður að beita að mestu leyti á
ræktað land. Margt l'leira má nefna um það, að í slíku þétt-
l)ýli verður að þróast ný búnaðarmenning og 'nýir búskapar-
hættir.
Þó verður að taka fleiri nýjungar í búrekstri upp í hinum
nýju byggðum, en hér hafa verið nefndar. Fólkið, sem þar býr,
verður að hafa fleira sér til framdráttar en framleiðslu mat-
væla. Vaxandi vélanotkun við landbúnaðarstörf veldur því, að
æ þarf færri hendur við sjálf framleiðslustörfin.
í byggðahverfum eiga býlin að vera breytileg að stærð. Þau
stærstu svo stór, að fjölskyldur geti lifað af landbúnaðarstörf-
um einum. En samhliða eiga að vera smærri býli, þar sem
ýmiss konar iðnaður er stundaður samhliða búskap. Þar má
lil nefna alls konar smíðar, jafnt varðandi almenna búshluti
svo og húsgögn. Þá þurfa þar að vera viðgerðarverkslæði fyrir
landbúnaðarvélar. Tóvinna þarf að vera stunduð í slíkuin
byggðarlögum. Saumastofur eiga að vera þar. Margvíslegán
annan smærri iðnað má sameina búskap i slíkum byggða-
hverfum.
Eins og nú hagar í sveitum er í raun og veru ekkert starfssvið
fyrir annað fólk en það, sem er á bezta vinnualdri. Gamalt
fóllc og þeir, sem á einhvern hátt eru fatlaðir, svo að þeir geta
ekJd unnið erfiðisvinnu, eru að meslu útilokaðir frá störfum
eins og nú er. Framtíð sveitanna veltur á því framar mörgu
öðru, að fjölbreyttari framleiðsluhættir verði teknir upp. Það
getur því ekki verið aðaltakmarlc með störl'uin nýbýla og stofn-
un byggðahverfa að auka framleiðslu ýmissa landbúnaðaraf-
urða s. s. kjöts, mjólkur o. fl. Ég lít svo á, að fyrst og frenist
beri að stefna að því að fá fjölbreyttara athafnalíf í sveitirnar.
Fá slarfssvið fyrir fóllc, sem til þessa tíma hefur orðið að hrelcj-
asl þaðan burtu, vegna þess að starfsskilyrði voru eklci fyr,r
það.