Vikan


Vikan - 07.12.1967, Blaðsíða 25

Vikan - 07.12.1967, Blaðsíða 25
^ Egypzkur guö 3!)00 ára gamall. Skápur sem vinur Helga á Spáni lét smíða fyrir hann, með inngreyptum myndum úr íslenzku ]) jóðlífi. $ Helgi og Doris ásamt dóttur sinni Álfheiði Sylviu og börnum hennar. Ilelgi og Doris við arininn í stofunni. Sally liggur á gólfinu. an var alltof lærð til að trúa þessu. Hún brosti sínu blíða brosi, bað mig ekki að hafa neinar áhyggjur, þetta væri gömul hjátrú, hún hefði oft séð mælinn fara miklu hærra og miðstöðin hefði ekki sprungið enn. Það er sem sagt betra að kunna sig, því að þarna er maður ekki innan um neina þöngulhausa, enda ber alltaf að nota viðtengingarhátt í ávarpi og kalla menn jafnan „yðar náð“. í samræmi við þetta segir maður við betlara sem lengi hefur elt mann: „Vildi yðar náð ganga burt?“ Ella mundi hann móðgast stór- lega, og slíkt leyfir maður sér ekki á Spáni. — Eru Spánverjar vinnusamir? — Yfirleitt telja Norðurlandabúar að Spónverjar geri lítið annað en hvíla sig og hafa gaman af að birta myndir af þeim stein- sofandi undir vegg með barðastóra hatta. En ég held þeir geri Spánverjum rangt til. Þeir fara mjög snemma á fætur að nota morgun- svalann. Þegar líður að hádegi fara borgar- búar heim, en úti í sveitinni setjast menn í forsælu með bitann sinn og drekka vín með, aðallega rauðvín. Vatn er ekki talið drekk- andi og alls ekki beint úr krananum, heldur er neyzluvatn keypt á flöskum. Hvað borða þeir aðallega? — Mikið af alls konar grænmeti. Þeir hafa margar tegundir af baunum, sumar stórar og ákaflega góðar. Ég man eftir einni tegund sem mér þótti sérstaklega góð. Hún hét gar- bangos. Ég held þær séu kallaðar hrossa- baunir á íslenzku og þyki hæfa hrossum. Svo þegar menn vilja gera sér vel til, t. d. á sunnudögum, borða þeir kjöt. Mikið var af fiski, aðallega íslenzkum saltfiski, því að nýr fiskur er ákaflega dýr. Mörgum þótti salt- fiskurinn góður, en öðrum hreint ómeti. Það var í þá daga fræg saga þegar þeir Sveinn Björnsson síðar forseti og Einar Kvaran fóru að semja um Spánarvínið eins og kallað var, . vbsBuÉÍIIÍI* A ÉliiL # 9 | að þeir gátu ekki fengið íslenzkan saltfisk á 1. fl. veitingahúsi. Þetta stafaði af því að saltfiskur þykir fátækra manna fæða. Þeir éta hann hráan, soðinn, steiktan og mat- reiddan á ótal vegu. Þegar ég var í Þýzka- Iandi var mikið vinfengi milli mín og spænska sendiherrans. Hann kvartaði við mig yfir því að hann fengi hvergi íslenzkan saltfisk svo ég pantaði handa honum 100 kg. Þegar saltfiskurinn kom lá hann veikur í rúminu, en frúin sagði að hann hefði sprott- ið upp alheill þegar hún hafði gefið honum saltfiskinn. — Og er ekki talsvert drukkið? — Ojú, það er heitt og menn þorstlátir, og ekki annað til að slökkva þorstann en vín. Hjá efnuðu fólki er drukkin ein víntegund á dag svo menn verði ekki leiðir á víninu, einn daginn rauðvín, annan hvítvín, þriðja kampavin o.s .frv. Það er heldur ekki til neins að bjóða Spánverja kvöldhressingu með víni. Það er eins og að bjóða manni vatns- glas hér. — Ber eitthvað á óhollustu af þessu? — Hræddur er ég um að þetta sé ekki gott, menn verða linir við vinnu. Eftir hádegismatinn sem er borðaður kl. 1 3 sígur á menn höfgi og þeir taka á sig náðir um sinn, hátta og breiða ofan á sig. Það er sú fræga ,,siesta“. Á þeim tíma segja þeir að engir séu úti nema hundar og Eng- lendingar, alla útlendinga kalla þeir yfirleitt Englendinga. Svo rakna þeir úr rotinu um 3—4 leytið, og þá er föst venja að fara á veitingahús, hver maður venur komur sínar á sama staðinn. Þar sitja menn með glös og síðan ganga þjónar á milli með tvo katla, í öðrum er lútsterkt baunakaffi, en hinum heit mjólk, og hver maður ræður hversu sterkt er blandað. Þarna hitta menn kunningjana og spjalla saman, en um fimmleytið er farið til vinnu aftur og unnið til kl. 8—9. Þá kem- ur kvöldmatur, en að honum loknum, um tíuleytið, setjast menn út í kvöldsvalann, og börn eru þá enn á fótum. — Hvað er hæft í sögum um hina spænsku rómantík, að glápa upp í glugga hjá kven- manni og leika á gítar? — Spænska rómantíkin á sína sögu eins og annað. Spánverjar eru fátæk þjóð, og sagt er að ef maður vildi koma sér vel við stúlku þá þætti henni langtum betra að fá góða pylsu með miklum pipar heldur en stór- eflis rósavönd, því að rósirnar eru alls stað- ar. En það gilda. eða giltu, ákaflega strang- ar reglur um kynni ungs fólks. Ungar stúlkur máttu ekkert fara nema í fylgd með eldri konu, og ég þekkti gamla konu sem komin VIKAN-JÓLABLAÐ 25
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.