Menntamál - 01.12.1935, Qupperneq 12

154
MEN NTAMÁL
barna eða unglinga, en ungum stúlkum um tvítugt, tiefi
eg kennt þessi fræði nú í nokkur ár, í einum skóla
höfuðstaðarins. Eg kannast við, að það er öllu erfið-
ara að kenna um fyrirkomulag kynfæranna og tilheyr-
andi kynferðismál, heldur en að lýsa öðruin liffærum
líkamans. Eg finn, að það þarf að vanda sig í þessum
kennslustundum, og vera vel undir kennsluna húinn.
En mér er óliætt að fullyrða, að þessir námstímar eru
vel þegnir, svo ofarlega sem kynferðismálin eru í hug-
um unga fólksins, og erfitt um sanna og hispurslausa
kennslu.
Kennslustundir um kynferðismál fara fram með meiri
kyrrð og athygli nemendanna, lieldur en þegar önnur
efni eru á dagskrá. Hjá liverju ungmenni er lielgi um
kynferðislífið, sem verður að virða fullkomlega. Kennsl-
an verður vitanlega að l'ara fram fyrir stúlkur sér og
pilta út af fyrir sig, ejida er námsefnið ekki að öllu leyti
það sama. Útvarp kemur vitanlega ekki til greina í þessu
sambandi.
Eg kem þá að siðasta kafla þessa máls: Hverjum á
að fela kennslu um kynferðismál í barna- og unglinga-
skólum — ef hún verður upp tekin? Eg geri ráð fvrir
skólakennslu, því að einlægni er sjaldan svo mikil milli
foreldra og harna, að þau tali sín i milli um kynferðis-
mál. Foreldrar eru lika yfirleilt ófróðir um þessi mál,
og liafa lítilli þekkingu að miðla.
Það kynni að þykja eðlilegast, að barnakennarar stæðu
því næstir, að taka að sér |>essa fræðslu, sem aðra. En
ég hygg, að fæstir væru því vaxnir, nema þá færir kenn-
arar, sem fræðslumálastjórnin veldi úr. — Annars virð-
ist eðlilegt, að skólalæknarnir eða aðrir læknar, áhuga-
samir um uppeldis- og fræðsumál, tækju að sér að flytja
erindi fyrir skólana um kynferðismál. Þessi kennsla verð-
ur alltaf nokkuð sérstök, og mál þessi viðkvæm, líka