Menntamál - 01.12.1935, Blaðsíða 21

MENNTAMÁL
163
Hallgrímur hefir skrifað og gefið út eftirtaldar bæk-
ur og rit:
Bláklúkkur (kvæði 1906), Viðlegan á Felli (II. útg.
1933), Annir (skopsaga 1918), Barnasögur og smákvæði
(1921), Daglæti (sögur og æfintýri 1923), Sagnaþættir
1. og 11. (1923 og 1926), Stafrófskver (5. útg. 1933), Les-
kaflar (1931); þá hefir liann þýtt Leiðsögn eftir Krishna-
murthi, Heilræði eftir Ilenrik Lund, Alfred Dreyfus (í
félagi við Sig. Jónsson) og Villirósu (i félagi við Sig.
Jónsson). Leikföng gaf hann úl í félagi við Steingrím
Arason, var einnig eitl ár meðritstjóri Unga Islands.
Á seinni árum hefir Haligrimur mjög hneigzt að trú-
málum, sérstaklega guðspekinámi.
Hallgrímur er kvæntur Vigdísi Erlendsdótlur frá
Breiðahólstað á Álftanesi, ágælri konu, sem staðið lief-
ir sem styrkur förunautur við lilið manns síns í blíðu
og stríðu. Hún er dóttir Erlendar Erlendssonar, er bjó
á Breiðabólsslað og var merkismaður á sinni tið.
Ég hefi minnst á ýmsa þælti úr lífi Hallgríms Jóns-
sonar, en þó er þetta langt frá því að vera æfiminning.
Ég vona, að Hallgrímur eigi eftir að starfa lengi að
áhugamálum sínum til heilla fyrir land og lýð. Hann
er svo fullur af krafti og áhuga, að hann er enn lík-
legur til þess að velta steinum úr götu. Maður mætir
honum á götu með fasi miklu, það stendur gustur af
honum og hann hefir ekki tíma til þess að slóra.
G. M. M.
11*