Menntamál - 01.12.1935, Qupperneq 26

168
MENNTAMÁJ.
þörf á því, að aðrir taki i taumana.“ Segir hann svo
útdrátt úr sögu staðarins og leggur það til, að þingið
hlutist til um, að nefnd verði kosin til að framkvæma
hugsun þá, að koma nú þegar á stofn hæli fyrir van-
gæf börn og vanrækt. Ennfremur leggur hann það til,
að fé sé þegar veitt til framkvæmda.
Þingið féllst á tillögur lians, og var þegar Jjyrjað á
að byggja. Og 1880 byrjaði hælið að starfa. 1930 minnt-
ust menn fimmtíu ára starfs hælisins. Landrými var
ekki nægilegt þarna í byrjuninni. Varð þess vegna að
kaupa hey að, fyrir gripi þá, sem liælið liafði.
Fallegur beykiskógur var beggja megin Máslndtsvatns-
ins. Hann var liér um hil þrír tugir liektara. Kalnar
lyngbrekkur voru víða í landareigninni. Nú hefir þeim
verið breytt í ræktað land. Fura, greni, eik og beyki
vaxa á landspildu þessari. Nú er land liælisins talið að
vera 183 hektarar. Skógur Máshults er mjög verðmæt-
ur. Er mikill eldiviður úr honum tekinn. Ilæli þetta
liefir yfir öllum þeim þægindum að ráða, sem sjálf-
sögð þykja nú á tímum.
Másliultshælið tekur að sér drengi innan 10 ára ald-
urs, þegar lieimili og skólar geta ekki liaft þá, vegna
ófyrirleitni, þrjósku, ósiðsemi og vanrækslu.
Þegar drengirnir eru komnir á liælið og meðan þeir
eru þar, fá þeir allt, sem þeir þarfnast, föt, fæði, húsa-
skjól, læknishjálp og kennslu. En þegar þeir fara brottu,
fá þeir fatnað að nýju, nokkurt skotsilfur og skrín eða
kistu undir dót sitt. Oft fá þeir líka sparisjóðshók með
aurum þeim, sem þeir unnu sér inn, meðan þeir voru
á hælinu. Yngri og eldri drengir njóta kennslu, er þeim
hæfir. Lærðir kennarar liafa kennslu liælisins á hendi.
Er kennslan bæði bókleg og verlcleg. Leitast er við að
finna sérhæfileika sveinanna og glæða þá. Próf eru
að vorinu. Þegar tími er til kominn og ástæður leyfa,
eru drengirnir fermdir. Verkleg störf eru jafnan hug-