Menntamál - 01.12.1935, Side 43

MENNTAMÁL
185
Farkennsla er lítt eftirsóknarvert starf, margir
kennslustaðir, ill húsakynni, lítil kennsluáhöld, ósam-
stæð börn saman og, siðast en ekki sízt, alveg óvið-
unanleg laun. Þrátt fjæir allt þetta, sem EyjólfUr hefir
orðið að sætta sig við i 25 ár, og sem farkennarar verða
við að búa yfirleitt, liefir hann náð lofsamlegum árangri
i kennslustarfi sinu. En Eyjólfur hefir gert meira til
ujjpeldis æskulýðs á Rauðasandi. Árið 1912 stofnaði
hann ungmennafélag, sem nefndist „Von“ (að tillögu
föður hans) og starfar það enn. Nær því allt ungt fóllc
á Rauðasandi gekk í félagið, og jafnvel nokkrir full-
orðnir hændur. Eg hefi í mörgum félögum verið sið-
an, en í engu þeirra fyrir hitt jafnsannan félagsskap
og þar, blossandi áhuga og fjör, ómengaðan samhug
og samvinnu allra og almennt víðsýni og frjálslyndi.
Eg tel hiklaust, að „Von“ liafi átt verulegan þátt í því,
að flest allt unga fólkið, ungmennafélagarnir, stundaði
siðar skólanám að meira eða minna leyti.
Erfitt væri fyrir Rauðasandshrepp að gera upp reikn-
inginn við Eyjólf, svo og fyrir hvern okkar, er leiðsögu
hans hefir notið. En á þessu tvígilda afmæli hans hljót-
um við þó, sveitungar hans, félagar, nemendur og vinir
að senda honum okkar beztu kveðjur. Við óslcum þess,
að vonir lians megi rælast á komandi árum, engu síð-
ur en vonir annara til hans hafa rætzt á liðnum aldar-
fjórðungi, heilli sveit til blessunar, og miklu meira en
það.
Sigurvin Einarsson.