Skírnir - 01.04.1920, Qupperneq 36

114
Ráðningastofur.
JSkirni:
vist eða kaupamensku, fær efalaust að jafnaði nógar fyrir-
spurnir af þarbygðarmönnum, og þyrfti því eigi að bjóða
sig á ráðningastofu. Eins munu bændur að jafnaði svo
kunnugir í smákauptúnum er þeir sækja til, að þeir geti
ráðið sér það fólk, Jsem þar er að hafa, milligöngulaust,
eða með aðstoð kunningja sinna. Þá fyrst, er þessar
lindir þrjóta og leita verður í aðrar sýslur, til kaupstað-
anna, eða hinna stærri kauptúna, eða út fyrir landsfjórð-
unginn, mundi ráðningastofa verða athvarfið. Ætla má
að í kaupstöðunum sé stundum eitthvert fólk er fara vilji
í sveit, að minsta kosti í kaupavinnu, og þekki þó ekki
þá staði, sem þar væru í boði. Þar kæmi ráðningastofa
að haldi. Og þégar fólk vill ráðast í aðra landsfjórðunga
til ársvistar eða um skemri tíma, eins og stundum er uro
ungt fólk, laust og liðugt, þá getur það naumast orðið án
einhverrar miiligöngu. Virðist þvi einfaldast, að i fjöl-
mennasta stað hvers landsfjórðungs væri ein ráðninga-
stofa, er gæti verið milliliður milli þeirra vinnuveitenda
og verkamanna, er eigi ná beint hver til annars, hvort
sem er innan fjórðungsins eða utan. Þörfin á fólki til
ýmsra starfa getur verið mismunandi sama árið í ýmsum
landsfjórðungum, eftir því hvernig árar ug framkvæmdum
hagar á hverjum stað, og er þá eðlilegt að vinnukraftur-
inn streymi þaðan sem þörfin er minni þangað sem hún
er meiri. En til þess að þeir straumar verði ekki í
blindni, er nauðsyn að vita sem nákvæmlegast um fram-
boð og eftirspurn á vinnukrafti í hverjum landsfjórðungi
samtímis. Þar kæmu ráðningastofurnar að liði. Samvinna
við þær væri nú á timum tiltölulega hæg, þar sem símar
ganga svo víða, að flestir gætu með litlum tilkostnaði
náð simleiðis til fjórðungsstofu. En hér er svo sem ekki
eingöugu um sveitamenn að ræða, heldur og um sjávar-
útvegsmenn, er vantar menn á róðrarbáta, mótorbáta,
togara eða önnur þilskip, eða fólk til fiskvinnu í landí.
Þá eru og húsbændur í kaupstöðum og kauptúnum, er
vantar hjú, og í raun og veru væri það eðlilegast að
ráðningastofurnar réðu menn í hvaða atvinnu sem væri,.