Skírnir

Árgangur

Skírnir - 01.04.1920, Síða 67

Skírnir - 01.04.1920, Síða 67
Skírnir] Um fatnað. 145 á það að taka við sliti, vatni og vindi. Innri vetlingur- ian á að vera sérstakur, þykkur og skjólgóður ullarvetl- ingur, sem taka megi úr og þvo, eða úr loðskinni. Loð- skinnið er langheitast (snögt hundsskinn), en þykkara og ilt að þvo það. Þó nota útlendingar loðvetlinga allajafna i miklum kulda. Samskeytin milli ermar og vetlings má þétta á ýmsan hátt, en hversu sem umbúnaðurinn er gerður, þá þarf hann að vera sterkur, einfaldur og auð- veldur að losa og festa. Vetlingar flugmanna og bílstjóra eru flestir af likri gerð og hér er lýst. Þröngir mega vetlingar ekki vera. Þeir verða þá ætíð kaldir. Fótabúnaður. Vér fáum tæpast aðra sokka betri en góða íslenzka ullarsokka. Þeir eru bæði sterkir og þlýir. Þó slitna þeir helzt til fljótt á hælum og tám. Væri því réttast að gera hælana tvöfalda, svo sem er i sumum útlendum sokkum, eða gera þá úr vænu garða- Prjóni, sem sagt er að sé haldbetra. Tvent gæti og komið fri tals: að hafa blátt áfram hælinn opinn, þvi kuldi leitar Utt n hæla, eða nota hvítsútað skinn í hælana. í miklum kuldum er sjálfsagt að vera í tvennu, sokkum og allháum ááleistum. Enn betra er, og í raun og veru hið eina sem er ótvírætt, að vera i loðskinnsháleistum (lambsskinn, þundsskinn, kattarskinn). Þetta hefir gefist Steingrími ^iatthíassyni lækni ágætlega. Útlendu bómullarsokkarnir eru yfirieitt bráðónýtir, og útlendir ullarsokkar miklu eiegri en vorir, þó áferðin sé fallegri. Og þó kaupir ólkið slíkan varning, jafnvel sveitafólk. Islenzku s k ó r n i r eru handaskömm og hafa ekk- ert til síns ágætis nema léttleikann og að allir geta gert Pá úr innlendu efni. Þeir eru kaldir og haldlitlir, hiífa ætinum lítt og sízt fyrir vatni, epjast og úldna í vot- viðrum, skorpna og harðna í þurkuru, og er ekki einu sinni Y° vet &ð þeir meiði ekki eða aflagi fótinn, því þeir valda oft æmri skókreppu, einkum harðir leðurskór, og aflaga fótinn. Góðir útiskór þurfa að hafa marga kosti, vera vatns- lr upp að öklum að minsta kosti, þrengja hvergi að lnum, meiða haun né aflaga, vera sterkir, ódýrir og 10
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Skírnir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.