Valsblaðið - 01.05.1979, Qupperneq 33

Valur Benediktsson með dótturson sinn og nafna.
afskrifa leikina jafnóðum og þeir
eru búnir. Þó er það svo að þegar
e8 er spurður um þetta, þá kemur
alltaf einn sérstakur leikur upp í
hugann. Það er Klukkuleikurinn
svokallaði. Ég man að KR var að
ie>ka í i. deild, man nú ekki við
hvaða félag. En þetta var hörð viður-
e>gn og KR-ingar áttu í vök að
Verjast við að halda sínum hlut. Nú
gerðist það furðulega. Einhverntíma
'Ueðan á leiknum stóð, þ.e. í síðari
hálfleiknum, hefur klukkan mín
stoppað. Það er vitað mál að hálf-
leikurinn varð lengri en 45'mínútur.
ku hún hefur aftur farið af stað. Ég
var alveg grunlaus um hvað gerst
hafði í klukkuverkinu og hélt mínu
striki. Áhorfendur voru farnir að
alla og heimta að flautað væri af.
® ie>t á klukkuna, það stemmdi
ekki. Ég hélt því áfram. Þetta hafði
veruleg áhrif fyrir KR, kærur og
^álavafstur fylgdi, blaðamál varð af
þessu og leiðindi. En klukka dómar-
ans gilti, þó að hún hefði gert mér
skömm til. Það sem mér þótti þó
verst var að línuverðirnir mínir létu
ekkert á sér kræla, blessaðir. Það
hefðu þeir sannarlega átt að gera“.
Vindhöggið stóra
Auðvitað hef ég líka orðið fyrir
því að heitir áhorfendur hafa ætlað
að gera mér mein eftir leik. í Vest-
mannaeyjum gerðist það til að
mynda að einn leikmanna ÍBV þreif
til mín og kippti mér undan höggi,
sem einn áhangenda liðsins hafði
ætlað á kjammann á mér. Það varð
vindhögg hið mesta, þökk sé þessum
ágæta leikmanni. Yfirleitt reyni ég
að leiða hjá mér rökræður við leik-
menn eftir leiki og hef reyndaraldrei
orðið verulega fyrir því að þurfa að
standa í slíku. Helzt er það ef dómar-
ar og línuverðir eru samferða öðru
hvoru liðinu í flugvél utan af landi
að slíkar umræður geta þróast. Mér
er heldur illa við slíkt. Á leikvellin-
um er það dómarinn sem ræður.
Auðvitað geta mistök hent, en yfir-
leitt held ég að dómarinn hafi rétt
fyrir sér. Við erum að öllu jöfnu í
beztu aðstöðunni til að sjá brotin.
Fólk í stúkunni, eða leikmenn í hita
leiksins, eru ekki í eins góðri aðstöðu
og dómarinn til að sjá hvað í raun
gerizt úti á vellinum. Og dómari
verður að taka ákvörðun umsvifa-
laust, og þeirri ákvörðun verður ekki
breytt“.
-En nú er oft talað um að dómarar
finni stundum að þeir hafa tekið
ranga ákvörðun, og reyni síðan að
bæta hinu liðinu það upp á einhvern
hátt. Hefurðu trú á slíkum kenning-
um?
„Nei, það er af og frá. Ég hef ekki
trú á að nokkur dómari stundi slíkt.
Þetta er eitthvað sem spekingar í
stúkunni hafa fundið upp“.
31