Valsblaðið - 01.05.1979, Side 51

Valsblaðið - 01.05.1979, Side 51
Valsmenn á ferð og flugi Normennirnir áttu því að mæta °kkur síðar um daginn eða kl. 11.10 °g nú var að duga eða drepast. - En sjá strákarnir spiluðu eins og englar °g settu Norðmenn algerlega út af laginu með vel útfærðum leikkerfum °g góðu einstaklingsframtaki og góðri markvörslu. Enn einn stórsig- ur 11-4. Allir þessir leikir voru leiknir úti á malbikuðum völlum í miklum hita °g sólskini. tJrslitaleikurinn við sænska lið Savehof sem lék þarna á heimavelli var hins vegar leikinn inni í íþrótta- höllinni að viðstöddum mörg hundr- uð áhorfendum sem studdu sín lið dyggilega. Þessi úrslitaleikur er líklegast einn sá mest spennandi sem undirritaður hefur orðið vitni að og „tekið þátt í“. Vals - strákar mættu grimmir til leiks og náðu forystu 3-1. Héldu þeir þessum tveggja marka mun nær all- an leikinn en leikið var í 2x 15 mínút- ur. Þegar 5 mínútur voru til leiks- loka náðu Valsmenn að auka forystu na í 10-7 en af miklu harðfylgi jöfn- uðu Svíar er 2 mín. voru eftir. Valur nær forystu 11-10 þegar 30 sek. eru eftir en tekst ekki að forða því að Svíar jafna þegar 3 sek. eru eftir. Jafntefli og framlenging, takk! Nú var taugaspenna komin í há- mark. Framlengt var þar til skorað yrði þ.e. það lið sem fyrr skoraði yrði sigurvegari. Eftir 7 marklausar mínútur, fimm sóknir á hvort lið, út- afrekstur manns út báðum liðum, stangarskot, frábæra markvörslu, mistök og mörg spennandi augna- blik tókst Engilbert Sigurðssyni að senda þrumuskot í stöng og inn, og tryggja Val sigurinn. Æðisgenginn fögnuður greip um sig í hópi Vals- strákanna og áhorfenda sem flykkt- ust inn á völlinn. Var sigrinum innilega fagnað og sigurskyttan, Engilbert, tolleraður af félögum sínum. Sigurlaunin voru Vals, þ.e. stytta, verðlaunapeningur og íþróttataska. Strákarnir frá íslandi höfðu sigr- að í þessu mikla móti í Panrille, sem kölluð er Mekka handboltans. Landsliðsmenn Vals í framtíðinni héldu sigurreifir beint út á flugvöll í áttina heim. Jok. Ekkert ofboðslega girnilegar.... Ákveðið hafði verið að 3. flokkur (1979) fengi að fara til Skotlands. h^ikill áhugi var á ferðinni og til ntarks um það þá fóru tvö lið utan auk þriggja fararstjóra og þjálfarans Jóhanns Larsen. Við lögðum af stað að morgni 28. júlí og flogið var til ^lasgow. Við dvöldum í Airdrie bæ rétt fyrir utan Glasgow, það var hnattspyrnufélag staðarins sem sá um að hýsa okkur og fæða. Við sváf- Um í kirkju en borðuðum í krá. Við höfðum kviðið því að keppa við Skotana vegna þess að okkur þótti u°kkuð víst að við myndum tapa. að reyndist þó ekki rétt, við keppt- Um 7 leiki og unnum 6. Við lékum m-a. við uppeldislið Motherwell og unnum það 9-2. í þeim leik var hark- an látin sitja í fyrirrúmi a.m.k. hjá Skotunum t.d. fótbrotnaði einn Valsmaður í þessum leik. Dagarnir hjá okkur fóru að sjálfsögðu mikið í búðarráp, fata - og plötukaup og margt fleira. Við sáum Celtic og Rangers spila á Hampden Park. Eftir leikinn sem Celtic tapaði 3-1 settumst þrír af okkur þ.á. meðal ég inn í lestarvagn fullan af Celtic aðdáendum sem sungu og trölluðu alla leiðina alls konar baráttusöngva. Á einni braut- arstöðinni sem lestin stoppaði fór út „heil frúga“ af Rangers aðdáendum en eins og flestir vita er mikill rígur milli þessara félaga. Söngurinn hafði greinilega farið í taugarnar á þessum Rangers mönnum því áður en við vissum af voru þeir famir að henda steinum og bjórdollum inn í lestina. Einn okkar fékk stein í sig, gluggi brotnaði í lestinni o.fl. Það er oft talað um að Skotar séu nískir. Það vom þeir að minnsta kosti ekki við okkur. En mikla furðu vakti það að aldrei vom net í mörk- unum nema náttúrulega á stóru völl- unum þeirra og aðeins einu sinni alla ferðina fengum við að spila með net- um í mörkunum. Þetta tafði mjög leikina því að við vomm alltaf að skora! Einnig vakti það athygli okk- ar að á þessum stóru knattspymu- völlum Parkhead, Ibrox og jafnvel Hampden Park voru engar marka- töflur og ekki einu sinni klukka. Okkur þótti það líka skrýtið að hjá úrvalsdeildarliði Dundee sem fær um 20 þús. manns á hvem leik og stundum miklu meira að þar virtist ekki til sjúkrataska heldur hljóp Valsmenn á ferð og flugi 49
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Valsblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Valsblaðið
https://timarit.is/publication/399

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.