Heimilisvinurinn - 01.01.1904, Qupperneq 59

59
og helgisiðadýrkun, vanhelgun hvíldardagsins og
trúardeilum, og loks að styðja ofsótta trúarbræður
víðsvegarum heim“. Aðalstjórn fjelagsinserí Lundún-
um en undirdeildir eru í ýmsum löndum. — Nýlega
hafa verið gjörðar ráðstafanir til að koma íslandi í
fast samband við fjelag þetta. — Bænaskrá fjelags-
ins er prentuð árlega á fjölda tungumála og fjölda
margir lifandi söfnuðir jafnvel um öll Norðurlönd
halda bænaviku þess.
Á kristilegum stútentafundum, sem haldnir eru
annaðhvert ár á Norðurlöndum, — enmiklu optar víða
annarstaðar, — þykir sjálfsagt að hafa bænasamkomu
á hverjum degi meðan fundurinn stendur. Er það
áhrifamikið að sjá og heyra embættismannaefni og
embættismenn úr ýmsum löndum krjúpa þar biðj-
andi við hástól Drottins. Hver biður á móðurmáli
sínu og ýmsir skilja ekki hvorir aðra, en Drottinn
skilur þá alla. Það minnir á daginn mikla, þegar
Guðs börn safnast saman um hástól lambsins, nema
hYað þá er horfinn allur tungumálamunur.
Á þessu, sem hjer hefur verið sagt, er auðsjeð
að það er engin „spáný sjervizka", eins og sumir
hafa kallað það, að farið er að haida bænasam-
komur að staðaldri síðustu árin bæði í Reykjavík
og á stöku stað annarstaðar hjer á landi. Hafa
þessar bænasamkomur ýmist verið haidnar á eptir
kristilegri ræðu og allir mátt vera við, eða þá á
heimilunum með vissu fólki. Eðlilega hafa margirmis-
§kilið þetta viljandi eða óviljandi og er slíktsizt undar-