Heimilisvinurinn - 01.01.1904, Side 89

89
gisti, skoraði hún á allt vinnufólkið að koma saman
kvöld og morgna til trúariðkunar. Flutti hún þá stutta
hugvekju og bæn, og varð sá siður hennar blessunar-
rikur mörgum, sem forvitnin ein hafði þá knúið til
að koma.
Hún ljetti byrði margra annara, en varö þó sjálf
að bera þá byrði, sem Jesús einn gat hjálpað henni
nieð; flest systkini hennar og börn dóu á undan
henni, maður hennar varð gjaldþrota og heilsa henn-
ar bilaði mjög á ferðalögunum. Hún gat með sanni
skrifað í dagbók sína: „Þraut kemur i þrautar
stað“. — Þegar hún lá banaleguna, sagði húnmeðal
annars: „Síðan Drottinn eignaðist hjarta mitt, hef
jeg aldrei vaknað svo, hvorki veik nje heilbrigð,
hvorki nótt nje dag, að fyrsta hugsun mín hafi ekki
verið, hvernig jeg ætti að þjóna Drottni mínum og
og meistara". — Hún andaðist 13. oktob. 1845.
Síðustu orð hennar voru: „Ó, kæri Drottinn minn,
hjálpaðu þjónustukonu þinni og varðveittu hana“.
D. L. Moody 1 lífshættu.
Atburður sá, er hér segir frá, gerðist í nóvemb.
1892, og segir Moody þannig frá honum.
Síðasti dagur minn í Lundúnum var mjög þægi-
legur. |>að var reglulega fagur dagur. Sólin skein
Skgert eftir þessa pokndaga, svo algenga í Lundún-