Iðunn : nýr flokkur - 01.01.1925, Page 85

IÐUNN
Ritsjá.
19
hún siglir allar götur fram úr báðum að eldmóði þegar Eysteinn
tekur að lofa Máríu.
Stefán hefir sýnt enn með þessari stóru drápu, hve merkan
sess hann á meðai skálda landsins. Hvað sem annars má segja
um efni drápunnar þá er það alveg víst að það væri ekkert ann-
að en hrein óbilgirni að halda því fram, að sá sé ekki skáld, sem
slíka drápu kveður. M. 7-
Ýms ljóðmæli. Sumir telja hvað erfiðast nú að koma út
bókum hér. Og ætlar þá að fara svo, að ljóðabækurnar verði
seigastar. Hlutfallslegá við bókaútgáfuna hefir líklega aldrei meira
komið út af ljóðmælum en nú í ár. Verður minst hér á nokkrar
bækur. Sumar eru ókomnar og einhverjar kunna að vera, sem
Iðunn hefir ekki fengið þegar þetta er skrifað.
Axel Thorsteinson kemur inn á þennan erfiða markað með tvö
verk eftir Steingrim föður sinn: Redd-Hannesarrímu (Redd-
Hannesarríma eftir Steingrím Thorsteinsson. Rvik. Utg. Axel Thor-
steinson. 1924) og Ljóðaþýðingar (Stgr. Thorsteinsson: Ljóða-
þýðingar 1, 1—2. Útg. sami. Mynd af Stgr. Th.). Redd-Hannesar-
ríma er gamankvæði um gamla atburði vestur á Snæfellsnesi, í
sama stíl og Peder Paars. Er nú hvorttveggja fyrnt, viðburðirnir
og þessi skáldskaparaðferð, þegar hætt er að lesa Hómer og
Virgil. Ljóðaþýðingum Steingríms var rétt að safna. Hann er einn
af þeim, sem fyrst og mest hafa að því unnið að koma afbragðs-
kvæðum á íslensku, og þótt hann jafnist ekki á við þá, sem best
hafa þýtt erl. Ijóð, vegna þess að rímgáfa hans var ekki sérleg,
þá var þekking hans, smekkur og vandvirkni í besta lagi. Onnur
bók þessari skyld hefir og komið út nú: Erlend ljóð þýdd af
Guðm. Guðmundssyni (Erlend ljóð. Nokkrar þýð. eftir Guðm.
Guðm. Mynd höf. Rvík 1924). Komu þau út á 50 ára afmæli
skáldsins og hafði hann að mestu gengið frá Ijóðunum til prent-
unar áður en hann féll frá. Alexander jóhannesson skrifar for-
mála. — Guðm. var frábærlega víðlesinn í erlendum ljóðum um
alt, enda eru hér þýdd kvæði eftir fjölda skálda frá 13 löndum.
Og þá vantaði hann ekki ljóðsnildina. — En allar þessar ljóða-
þýðingar þessara tveggja skálda sýna þó skýrast það sem jafnan
mun ofan á verða: Að Ijóð verða ekki þýdd svo að neitt náist
nema veikur endurómur, nema í örfáum útvöldum tilfellum.
Þá eru hér tvær Ijóðabækur, sem koma nú í annari útgáfu: