Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1929, Blaðsíða 15

ÍÐUNN
Leiðir loftsins.
109
varð hér í Reykjavík, því ætlunin hafði verið sú, að
fljúga héðan til Angmagsalik, en ísar voru svo miklir
þar, að ómögulegt var að lenda. Biðu flugmennirnir
hér rúman hálfan mánuð eftir að ísinn legði frá, en loks
var afráðið að fljúga beint til Frederiksdal, vestanvert
við Grænlandsodda. Tókst það, en sá áfanginn var lengstur
allra á leiðinni og mun lengri en beina leið til Ivigtut,
sem flestir telja hentugri viðkomustað nú. Flugmennirnir
komu til Hornafjarðar 2. og 3. ágúst 1924 og fóru héð-
an aftur 19. s. m.
III.
Heimsflug Ameríkumanna er eftirtektarvert Islend-
ingum. Þegar flugvélar þeirra komu hingað, hafði verið
flogið nokkrum sinnum yfir Atlantshaf, einkum suður-
leiðina svonefndu, yfir Azor- og Bermudaeyjar. Frakkar
alhyltust þá leið og svo Suður-Ameríkumenn. En í fyrsta
skifti sem stórflug var háð í því skyni að sýna þol og
öryggi flugvéla, var leiðin yfir Atlantshaf lögð um ísland.
Nú er fluglistin orðin tvítug, ef miðað er við Ermar-
sundsflug Ðleriots. Og einmitt um þessar mundir virðist
margt benda til, að flug, sem aðeins verða að teljast til
íþróttaafreka, án hagnýtrar þýðingar, séu að ganga úr
móð, en alt beinist í þá átt að gera flugið trygt og
arðberandi. Flug Lindberghs frá New Vork til París
sumarið 1927 hefir sett þann punkt í sögu íþróttaafreka
í flugi, að aðrir gera varla betur.
Englendingar hafa komið upp föstum flugleiðum milli
Englands og Indlands. En öllum kemur saman um, að
önnur flugleið væri nauðsynlegri og ætti fremur að geta
borgað sig, ef hægt væri að starfrækja hana, og það er
leiðin milli Evrópu og Ameríku. Að þessari flugleið beinist
athygli manna meira en nokkru sinni fyr, þessi árin.