Kirkjuritið - 01.09.1949, Blaðsíða 53

PRESTASTEFNAN 1949
211
10. júlí 1864. Foreldrar hans voru Þorsteinn hreppstjóri Thor-
lacius á Öxnafelli og kona hans Rósa Jónsdóttir ljósmóðir.
Hann útskrifaðist úr lærða skólanum í Reykjavík vorið 1887
og lauk tveim árum síðar embættisprófi við Prestaskólann.
Þá um haustið, hinn 29. september, var hann vígður af Hall-
grími biskupi Sveinssyni til Stóruvallaprestakalls í Rangár-
vallaprófastsdæmi. Þar starfaði hann í 10 ár, unz hann fékk
veitingu fyrir Saurbæ á Hvalfjarðarströnd 21. maí árið 1900,
og gegndi því starfi fram til fardaga 1932, er hann fékk
lausn frá prestsskap og settist að í Reykjavík. Hann var pró-
fastur í Borgarfjarðarprófastsdæmi frá 1921—1931.
Séra Einar var kvæntur Aðalbjörgu Benjamínsdóttur, bónda
að Stekkjarflötum í Eyjafirði, og varð þeim 9 barna auðið.
Konu sína missti hann árið 1937.
Séra Einar Thorlacius var jafnan í hópi hinna mætustu
°g merkustu presta sinnar tíðar, áhugamikill og samvizku-
samur embættismaður, einlægur og víðsýnn trúmaður, traust-
Ur og hollráður vinur, sem jafnan naut virðingar og trausts
safnaða sinna. Hann lét sér jafnan mjög annt um hinn sögu-
fræga stað, Saurbæ á Hvalfjarðarströnd, og beitti sér fyrir
því, að þar yrði reist vegleg minningarkirkja um Hallgrím
Pétursson, og studdi mjög að fjársöfnun til hennar. Hann var
einn af stofnendum félags fyrrverandi sóknarpresta og for-
maður þess um skeið, sívakandi og síhugsandi um andlegu
málin fram til hinztu stundar.
Séra Vigfús Þórðarson var fæddur að Eyjólfsstöðum á Völl-
Um í Suður-Múlasýslu þann 15 marz 1870. Foreldrar hans
voru Þórður bóndi á Eyjólfsstöðum Þorsteinsson og kona
hans, Guðlaug Sigurðardóttir. Hann lauk stúdenstprófi í
Keykjavík vorið 1891 og embættisprófi í guðfræði við Presta-
skólann vorið 1893. Það ár kvæntist hann eftirlifandi eigin-
k°nu sinni, Sigurbjörgu Bogadóttur Smith frá Amarbæli á
Fellsströnd, og reistu þau bú að Eyjólfsstöðum. Hinn 16.
maí 1901 var hann vígður sóknarprestur að Hjaltastað í
N.-Múlaprófastsdæmi og var þar prestur til ársins 1919, er
honum voru veittir Eydalir í S.-Múlaprófastsdæmi. Hann fékk
lausn frá prestsskap í fardögum 1942 en þjónaði þó áfram
Eydölum til fardaga 1943, er þau hjónin fluttust til Reykja-
víkur.