Prestafélagsritið - 01.01.1919, Qupperneq 32

28
Magnús Jónsson:
Sagan var ekkert annað en sögu-heimspeki. Hver viðburð-
ur hlaut að merkja eitthvað', og það var fyllilega réttmælt,
að laga viðburðinn til, ef það varð til þess að gera þessa
dýpri merkingu skýrari. í þessu ljósi verðum vér að skoða
Jóhannesarguðspjall, ef vér viljum finna þar þá fjársjóði,
sem höf. ætlaðist til. Ef hann gæti heyrt nútimamenn
deila um, hvort þetta og þelta mundi nú hafa gengið til
nákvæmlega eins og hann segir eða ekki, þá mundi hann
aðeins brosa góðlátlega að fáfræðinni og mentunarleysinu
hjá oss og svara: Góðu vinir. Þið eruð að berjast um
skuggann á veggnum, en hirðið ekki um þann, sem kastar
skugganum. Viðburðir sögunnar eru ekkert annað en
skuggar þess, sem er verulegt og mikilsvirði. Grafist held-
ur eftir því hvaða merkingu það hefir, og hvaða lærdóm
það fiytur ykkur.
Eg hefi eylt svo tiltölulega mörgum orðum um þetta
atriði vegna þess, að það er frumskilyrði fyrir þvi, að vér
getum skilið guðspjallið rélt og metið það að verðleikum.
Og þó er enn ein hlið þess máls, sem nauðsynlegt er að
draga fram, þessu máli til enn frekari áherslu og stuðnings.
En það eru þau mál, sem rædd eru i guðspjallinu.
Það verður sem sé ljóst, þegar er vér athugum það ná-
kvæmar, að vanda- og deilumálin eru þar önnur en í
þrem fyrstu guðspjöllunum. Ef vér litum fyrst á afstöðu
Jesú til Gyðinganna, þá er hún alt önnur. í þrem fyrstu
guðspjöllunum er ekkerl djúp staðfest milli Jesú og þjóð-
ar hans. Hann lenti að visu fljótt í deilum við ákveðna
menn, en yfirleitt gengu störf hans út á það, að vinna
þjóðina með prédikun sinni og kærleiksverkum. En í Jó-
hannesarguðspjalli sjáum vér hér engan greinarmun. þar
er altaf talað alment um »Gyðingana« sem eina heild, og
sú heild er fjandsamleg Jesú. Gyðingarnir eru þar beinlínis
persónugervingur allrar mótspyrnu gegn Jesú. Jafnvel þeir
af þeim, sem »tekið höfðu trú á liann«, lentu í svæsnustu
stælu við hann, sem endar með því, að hann kallar þá
börn djöfulsins. Þetta leiðir oss inn á ákveðna braut. Vér