Lítið ungsmannsgaman - 01.02.1852, Qupperneq 16

16
ir maðurinn. f>n hló König, kallar á konu sina
og segir: heyrðu nú, ó Jm lítiltrúaða! Maður-
inn þarna heitir Steinn. Og sagði jeg þjer ekki
í dag: fyr munu steinar gefa brauð, en pró-
fessor König deyi úr hungri!
6. Vald ldnna vondu yirnda.
Einu sinni komu tveir ungir drengir til
gamals, guðhrædds manns, sem hjet Theodotus;
þeir báru sig upp við hann og sögðu: heiðurs-
verði, gamli maður, hvernig eigum við að fara
að, til {)ess við getum deytt hinar vondu girnd-
ir, og látiö af hinum illa vana? Við sjáum
hve syndsamlegt |>að er, en þó andinn sje reiöu-
búinn, er samt holdið veikt. 5á sagði gamli
maðurinn við annan drenginn: gjörðu nokkuð
fyrir mig, berðu {>igað rífa upp trjeð litla, sem
stendur þarna í garðinum, og gróðursett er rjett
nýlega! Drengurinn gjöröi það með hægu móti,
því trjeð var eigi meir en álnar liát.t, og var
ekki búið að festa djúpar rætur. Rífðu nú líka
upp þetta trje, sem stendnr við hliðina á hinu,
segir þá gamli maðurinn. Drengur gjörði það,
en með mikilli fyrirhöfn og áreynslu; því þetta
trje var bæði stærra og sterkara en hitt. íÞa