Eimreiðin - 01.01.1924, Blaðsíða 92

88 SPIRITISMINN EFLIST Á ENGLANDI eimreiðiN
um brjóstnálina, sem prjónninn hafði tapast úr o. s. frv. Það
hefur valdið töluverðu umtali og ágiskunum í enskum spíri-
tistablöðum, hvernig hún geti verið svona kunnug á jarðnesku
heimili. Sumir halda, að ástin, sem heimilisfólkið hefur á henni,
og hún á heimilisfólkinu, muni vera nægilegur sambandsliður
fyrir hana. Konráð sagði okkur hjá Indriða, að framliðnir
menn þyrftu jarðneskan miðilskraft, til þess að geta skynjað
jarðneskan heim. Sú skýring hefur líka komið fram í ensku
blöðunum, að á heimili Blatchford hljóti einhver að vera
gæddur nokkuri miðilsgáfu, þó að þess hafi aldrei orðið vart.
Sumar tilraunir, sem gerðar hafa verið, benda í þá átt, að
framliðnir menn komist aðallega að hinum andlega líkama oS
skynji hugsanirnar, og villist jafnvel á þeirri skynjan á þann
veg, að þeir haldi að hugsanirnar séu framkvæmdir. Eg bendi
á þetta sem eina af hinum mörgu óráðnu gátum sálarrann-
sóknanna. Hvað vita framliðnir menn um okkur og þann heim
sem við dveljumst í, og hvernig fara þeir að vita það, sem
þeir kunna að vita? En þó að við getum ekkert um þetta
sagt með vissu, þá er það bersýnilegt, að við getum aldrei
vitað, nema framliðinn ástvinur okkar sé heimagangur á heirnih
okkar, viti um alt, sem við erum að fást við, hvað smávægi'
legt sem það kann að vera, og taki með eitthvað svipuðum
hætti og áður þátt í öllum okkar athöfnum. Eg hef sjálfur
fengið merkilega reynslu í þessu efni. Sú þekking á heimilis-
högum mínum, sem kom fram hjá fyrri konunni minni á fund-
inum hjá frú Brittain í London, var djúpsett og dásamleg.
Eg gat þess í upphafi þessa máls, hvað spíritisminn vaeri
að eflast á Englandi. Það er engin furða, þegar menn fá aðra
eins fundi og Ðlatchford hefur fengið. Og menn skulu ekki
halda, að það sé hann einn, eða einhverjir fáeinir menn, sem
verða slíks aðnjótandi. Það er verið að hella sönnunum yfir
mennina unnvörpum, þar sem rækt er lögð við miðilsgáfuna.
Eg ætla að gamni mínu að ljúka máli mínu með því að
segja ofurlítið af fundi, sem annar maður en Blatchford fékk
ekki alls fyrir löngu. Það var sorgmædd móðir. Drengurinn
hennar hafði farið í loftherinn enska á ófriðarárunum. Hann
bjóst við að koma heim til hennar aftur eftir þrjá mánuði, ÞV1