Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1924, Síða 101

Eimreiðin - 01.01.1924, Síða 101
EIMREIÐIN RAUÐA SNEKK]AN 97 svo skuggalegt og ónáttúrlegt. Rásegl, siglutré, landfestar, löngu bugspjótin og rauðu bálin var alt hulið einhverri undar- legri æfintýrablæju. Uríana var eins og í draumi. Hún gekk við hliðina á Ardi °9 hugsaði sér, að hann færi með hana langt burt, inn í fylgsni ástarinnar. Og þegar ómurinn af mansöng barst þeim W eyrna frá svörtum bát, segllausum og með brotið siglutré, sem lá við eina bryggjuna, sneri hún sér að manninum, sem 9ekk við hlið hennar, tók í hönd hans og brosti. Ardi laut höfði og hlustaði. »]á — þetta er Gera —« sagði hann. »Því grimmilegar sem örlög steðja að honum, því meira syngur hann. Hann hefur brotið bát sinn, mist tvo efnilega syni, og konan hans hljóp frá honum í sumar; hann á ekki eyrisvirði og þjáist af augn- veiki, svo hann er að verða blindur. Og þó syngur Gera! Og þannig mun hann syngja uns dauðinn sækir hann. Kærleikur- lnn víkur ekki frá honum«. Uríana dró hægt að sér höndina. Ardi hafði ekkert skilið. Þegar þau komu að húsi hans, beið Úríana í dyrunum með- an sjómaðurinn sótti háfana. Hann fékk henni þá og sagði: »Taktu við þeim, og hafið þá svo lengi sem þið þurfið«. Hún draup höfði og fór án þess að mæla orð. Leið hennar ^á aftur fram hjá bátnum, þar sem Gera söng í sífellu, Gera, sem örlaganornirnar eltu og ógæfan fékk ekki bugað. Eftir þetta mætti Ardi Úríönu oft, og hann furðaði mjög á augnaráði hennar og fölva þeim, sem var á andlitinu. Hann velti því oft fyrir sér, hvaða sorg það væri, sem unga stúlkan þyggi yfir. Og kvöld eitt, er hann var nýkominn um borð í skútuna sína, sá hann Úríönu alt í einu standa á bryggjunni. ^indurinn lék sér að hvítu hyrnunni hennar. »Ardi, eg verð að tala við þig«. Hann hjó krókstjaka í einn bryggjustaurinn og dró snekkj- una að Iandi, svo Úríana gæti stigið á skipsfjöl. sHvert ætlar þú?« spurði hún með ákefð. *— Út að fiska«. *Eg fer með þér«. Ardi hélt hún væri ekki með öllum mjalla, *Viltu_ ekki hafa mig með?« spurði Úríana. 7
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148
Síða 149
Síða 150
Síða 151
Síða 152

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.