Eimreiðin - 01.07.1955, Blaðsíða 31

BLÁA HULDAN
175
^heibin
^di “i en naddurinn hvítfextur flagsast og kembist aftur af æð-
q ° duvagni hennar, endilangar leiðir.
g svo er það hrynjandin og samhljómurinn.
er jjJ' Urnin fær frá hafinu alla þá opinberun um hljóðfallið,
alL ,num hlotnast má í heiminum. Það er ævarandi andardráttur
Ei 6SS, 6r Hfir' ~
sUiri i , 3 sinnntn liggur útsærinn ládauður, spegilskyggður,
tour, glitrandi og góður. Þá heyrast andvörp hans, einkum
þru naatur, angurvær, seimþung, teygð, innlimuð löngum speki-
aldref1111111 ^°^num’ eins °S hann væri þess umkominn að raska
lUikV*raniar sinni djúpu svipró ásamt sinni sönnu, persónulegu,
u ngu og máttugu virðingu.
þatls° Vaknar útsærinn með Ægi konungi allt í einu, og ásýnd
þails 6r aidrei smávægileg. Andgufa hans þryngir loftið. Skap
þa 6r ætið mikið, og persóna hans fyllir rúmið, hvort heldur
n 'akir, dormar eða dreymir. Borðhald hans er þjösnalegt,
ann hryður ströndina, og er það svo um Suðurnesin, að
tá er
þa:
áðu;
^ uPPÓtin, af brotsjóum og brimæði, allstór svæði, þar sem
þeirj-g ar Sfóin lönd og blómleg býli með mörgum hjáleigum. Eitt
ölþ. Var stórbýlið Eyri við Hafnarberg, sem nú er horfið með
Um iandsnytjum.
Sa^a Þessi gerðist, var höfuðbólið Eyri farið að eyðast
sjórijj °S grasnyt mjög minnkandi, en því fastar var sóttur
j);. ’ með því útræðisaðstaða var þar enn með ágætum.
á landi10 ° ®yri ungur dugandi bóndi, er hafði lítinn búrekstur
Ur ^ en þoim mun öflugri sjávarútveg, er hann stjórnaði sjálf-
þr ?ar iormaður fyrir. Sat hann því mjög á sævartrjám.
frígri i .Ut kf)ndi var nýlega kvæntur ungri konu og forkunnar
öllu ; °ndadóttur austan og ofan úr hálendinu. Hún var með
aþjj siikum búsháttum, er þarna tíðkuðust. Hún var upp-
þþjj Um uPpi í landi — fjærri öllum sjávargangi. Enda þótt
iáturUrn^en^ÍSt mann sinn sæmilega, og hann væri henni eftir-
ti6esta°? ljÚfur °S vildi henni allt til geðs gera, sótti að henni
tttn o- °stiUrniegt óyndi, svo segja mátti, að hún væri vart mönn-
íSTdi'
muP ’ i tta míög á mann hennar, og varð hann einnig þeim
tó ekTlaðari eftir því sem leiðindi konu hans ágerðust, en fékk
neitt frekara að unnið. —