Eimreiðin - 01.07.1955, Blaðsíða 138
282
RITSJÁ
EIMREIÐlN
árum, sem Garyrkjufélag Islands hef-
ur starfað, einkum eftir að jarðhitinn
var tekinn í þjónustu þessarar rækt-
unar. Til fróðleiks má geta þess, að á
árinu 1954 seldi Sölufélag garðyrkju-
manna til neytenda 2 tonn og 313 kg.
af rauðkáli, rúm 40 þúsund stk. af
salati, rúm 15 þúsund búnt af stein-
selju og á áttunda þúsund búnt af
hreðkum, ennfremur rúml. hálft tonn
af vínberjum, 4325 búnt af grænkáli,
rúm 2 tonn af rauðrófum, 4479 stk.
af blaðlauk, 48j4 tonn af rófum,
185^4 tonn af tómötum, 48*4 tonn af
gúrkum, nál. 82 tonn af hvítkáli, 34
tonn af blómkáli og 41 y2 tonn af gul-
rótum. Þessi listi sýnir, að það er
meira en litið á okkar mælikvarða,
sem ræktað er orðið af grænmeti i
landinu, þó að ekki fullnægi það eft-
irspuminni enn sem komið er, þvi ár-
lega er mikið flutt inn af grænmeti
frá öðmm löndum. Að því ætti þó að
koma áður en langt um líður, að sá
innflutningur hverfi með öllu.
En það er ekki eingöngu hið hag-
ræna á sviði garðyrkjunnar, sem
Garðyrkjufélag Islands hefur unnið
að á starfsferli sinum og aukið í sí-
fellu, heldur og blómræktin, til
ánægju og yndisauka ungum sem
gömlum í landinu. Félagið á þakkir
skildar fyrir ágætt starf á báðum
þessum sviðum. Vonandi heldur það
starf áfram að aukast og margfaldast
á ókomnum árum, til gagns og gleði
fólkinu í landinu. Sv. S.
BER ÞtJ MIG, ÞRÁ. LjÓS eftir
Srtœbjörn Einarsson, Ak. 1955.
(Prentv. Odds Björnssonar h.f.).
I eftirmála segir höfundur, að á
ámnum 1920—36 hafi hann ort
nokkuð af ljóðum, en missti þau í
húsbmna. Hafa því ljóð þau flest, er
hér birtist, verið gerð eftir 1940, 011
eftir missi æskuljóðanna féllust skáld'
inu hendur, og í fjögur ár, kveðst
hann ekkert hafa fengizt við að yrkja-
Ekki er gott að segja, hvort þa®
hefur verið mikill skaði að missi
æskuljóða skáldsins, en hið eina
kvæði, sem er sagt frá, að sé frá fyrrl
émnum og nefnt með nafni, er Vor-
dýrö. Ekki er það meðal beztu kvaeða
í bók þessari; en tvær setningar í þvl
eru þannig:
En vor, þú ættir ekkert gildi,
ef ekkert hjarta fyndi til.
Þetta er skáldlegt og rétt.
Annars em kvæði þessi nær þvl
öll frambærileg að formi og efni °&
sum góð. Mjög gott er kvæðið LoW
aS hausti, heilsteypt og fagurt ljóS-
Góðkvæði em ÓSur til islenzka bortd'
ans, Hún, Þú komst og hvarfst, Nu
haustar (ágætt). 1 kvæðinu ÞjóSir1
mín er þetta erindi:
„Að sakast við alla, sem eitthvað til
málanna leggja,
er arfgengur kvilli, sem leynist með
úrkynjun þjóða.
Gef stefnunni gætur og virtu þá vlð'
leitni andans,
sem velur og hafnar af greind, þegar
leiðtogar bjóða.“
Þetta em sönn orð og í tíma töluð.
Mörg allgóð tækifæriskvæði eru 1
bókinni. Yfirleitt ber hún þess mei'k1’
að höfundurinn er greindur maður-
Ekki kann ég við kvæðið „Þarimg
hugsa menn sér Gabríel".
Að öðm leyti bera kvæðin vott um
háttvísi og um það, að hér er á fel®
skáld, sem kann allvel með efni a®
fara. Þorsteinn Jónsson.
AFMÆLISRIT helgáS Ólafi Lár-
ussyni, prófessor, 25. februa’
1955. Reykjavík 1955 (HlaSbúS)-