Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1955, Page 64

Eimreiðin - 01.07.1955, Page 64
DólL, óem vert er aÉ hyrmaót eftir GuZmund Friðjónsson. [Grein sú, sem hér birtist, er það síðasta, sem frá höfundi hennar barst til Eimreiðar, en frá honum birti hún um nær hálfrar aldar skeið margt 1 bundnu méli sem óbundnu. Skáldið á Sandi var sískrifandi til hinztu stundar> þrátt fyrir sjóndepru, sem þjáði hann síðustu æviárin. 1 bréfi til min, dag- settu é Sandi 17. janúar 1942, kemst hann svo að orði um þetta: „Það er w1111 dægradvöl að sulla í bleki, þó að ég geti eigi lesið skrift renna blauta lir penna- — Fleiri falla á kné fyrir Elli en Öku-Þór.. . Hér sendi ég þér þó nýja greirl af nálinni —- —.“ Svo var þá komið hinni skýru rithönd Guðmundar, eI hann reit bréf þetta, að ég var í vafa um nokkur atriði greinarinnar, að rétt væru lesin. Dróst því birting hennar, þó að rétt þyki, að hún komi fyrir ‘d' menningssjónir, enda nú tryggt, að í engu sé brjálað efni handritsins, eíIlS og það barst mér í hendur á sínum tima. Tveim árum eftir að greinin var samin, kvaddi Guðmundur Friðjónsso11 þennan heim. Allir, sem kynntust honum persónulega, munu á einu máli uitii að hann hafi, umfram flesta aðra, verið maður, sem vert var «ð kynrUH Orðsnilld hans, meginkynngi og myndagnótt, jafnt í mæltu máli sem rituðu, mun þeim seint úr minni liða, sem voru samferðamenn hans í lífinu. OS að honum látnum munu rit hans varðveita minningu hans um ókomin aT' Ritstj.] Ég átti eitt sinn tal við aldurhnigna konu um ungu skáldnn og lét hún svo um þau mælt, „að þau skildu ekkert eftir í manxu- Þessi kona var alin upp í sveit, búsett í Reykjavík, en furiduin okkar bar saman fyrir þrem árum. Ég tók svari ungu skáldanna með þeim rökum m. a., að rosk$ fólk missti hæfileikann til hrifningar á svipaðan hátt og tungarl missti með aldrinum bragðnæmið, svo að öldurmennsku þ8^1 enginn matur jafngóður sem henni þótti á æskualdri. Ég ciraP á það, máli mínu til stuðnings, að nýlega hefði karl á Hor11' ströndum fullyrt — við Guðmund próf. Thoroddsen, — að svaid fuglaeggin væru nú minni fyrirferðar og bragðverri, en þau voi11 á æskuárum karlsins, og fuglinn smærri!
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.