Eimreiðin - 01.07.1955, Qupperneq 69

EItoREn)iN
FÓLK, SEM VERT ER AÐ KYNNAST
213
'ar að vísu fingralangur, en gæfur í skapi og hélt hlífiskildi yfir
Vesalingum. Þessir feðgar htu á eignarréttinn svipaðan hátt og
^eð samskonar augum sem kommúnistar meðal vor. En Sigurður
e ur verið miklu svipmeiri maður en geldingar Lenins og Stahns
°g dáðrakkari.
Brjmj^ifur ritaði sögu Þuríðar formanns og Kambsræningja
erigu síðar en atbnrðirnir gerðust, nær því 100 árum, ef ég man
Hann styðst við munnmæh en engin kvæði, svo sem Snorri
hirluson gerði í sagnaritun sixmi. Nú er sá háttur norrænufræð-
að hafa höfuð Snorra að leiksoppi og véfengja sannsögh
11 Bu hans og annarra höfunda Islendingasagna. Samkvæmt
eirri bragðvísi, má gera sér í hugarlund, að fræðimenn véfengi
--ögU Brynjúlfs frá Minna-Núpi, þá sem Kambsránssaga
aJs hefur hl brxmns að bera og geri hana að þjóSlýgi.
j ' ^yrid af Brynjúlfi fylgir nú þessari sögu. Hún er miklu hrein-
gn og vænlegri en (hug-)mynd norska listamannsins af Snorra
^lusyni. Yfir þeirri mynd er móða, sem gefur áhorfanda i
að Snorri hafi verið óhreinlyndur og ekki mannborlegur.
arrn skortir og yfirbragð gáfumanns. — Ég sá aldrei Brynjúlf.
jþegar rimuð bók hans mn Guðrúnu Ósvifursdóttur birhst,
brði henni mynd höfundarins. Þorsteinn Erhngsson sagði í
v * emi um þá mynd, að hún væri þannig gerð, að Brynjúlfur
þ ^1 þar „svo ferlegur, sem genginn væri út úr sjávarhömrum .
6jSÍ rtl3nd sýnir þokkalegan karl, sem verið hefur fallega ófriður,
^a ulegan þul og íbygginn fulltrúa kynslóðar, sem hirti meira
þá auðlegð, sem mölur og ryðbruni fá ekki grandað, heldur
Þ .^ásilfur gengisleysu. Þessi saga Brynjúlfs segir færra af
jj r eifi ríka á Háeyri en æskilegt væri — þeim stór-vitra manm.
^ f1111 Var bróðir þess manns, sem rúði Hjört á Kambi og kemur
£•, ai111 hátt við sögu lítið eitt. Sá féglöggi maður hefði átt að vera
þe llllaiaraðherra í landi voru frá næshiðnum aldamotum hl
dags og hafa í hendi sinni lykilinn að landsins kassa.
að g^SniiiinSur) sem uppi var um 1200, sagði um ágætismann,
lófahanU hafi orðið því ríkari sem hann gaf meira lýsigull úr
Se a sáiar sinnar. Þetta lætur undarlega í eyrum, að það aukist,
af er tekið. En lítum á málavexh. Þeim manni vex orðsnilld-
^ ,asmegin, sem leggur rækt við tmiguna, hvort sem maðurinn
eiur Snorri Sturluson eða Jón Vídalín. Hallgrhmn- Pétursson