Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1962, Side 29

Eimreiðin - 01.09.1962, Side 29
EIMREIÐIN 205 Og nú blæs María út kinnarn- ',r> svo að þær verða eins og blaðra, sein springur með háum hvelli, Pegar hún púar frá sér, — og hún Stlarstanzar og snýr sér undan. Það 'ar ekkert fyrir hana að gera ann- en bíða, því að ekki færi hún Itlri í safnið fyrr en hún væri búin d® tjóðra hundinn. Hún verður að hinkra við góða stl|nd, en loks kemur hundurinn 'Ptupandi til hennar og vill flaðra ''PP um hana og friðmælast. En ‘ aría hryndir honum þóttalega ,ra sér. Og nú er tíkin horfin 1‘^U skyndilega og hún kom. pnnski átti hún heima í ein- erju heldrimannahúsinu hér við f^ðinn? En sama var Maríu P'nttakonu, hvort tíkin var af há- uUi eða lágum stigum. Það var að j^'nnsta kosti ekki merkilegt á lertni uppeldið! Pau ganga þegjandi gangstiginn 'Pp að bókasafninu, María þvotta- Kr- eUa og hundurinn Jósef, en þegar hún ag i , nuströppunum kemur bregður I á hann tjóðurbandinu, og nnan morgun hefur hún enga múð með hundinum þótt hann er®i að bíða hennar við tröpp- nrn; störf ar meðan hún vinnur skvldu- sín í safninu. an. ^íaría þvottakona er dálítið gurvær, þegar hún gengur inn í nto þennan morgun. Atvikið í ^ tninum hefur komið róti á huga ennar, og henni finnst hún meira ti[ en nokkru sinni fyrr. Og hvers var allt þetta amstur etlnar og strit? Ekki veitti það h, enni út af fyrir sig neina lífs- Ingólfur Kristjánsson. hamingju. Og þó var þetta lifi- brauð hennar, og dálítinn munað gat hún veitt sér, þótt ekki væri íburðinum fyrir að fara heima hjá henni. Hún hefur aðeins litla her- bergiskytru til umráða og þar er ekkert inni nema legubekksræfill, borð, einn stóll, matarskápur og olíumaskína. En hvar er þá allur afrakstur iðju hennar? Engin á hún börnin til þess að sjá fyrir. Það er aðeins þessi eini hundur, sem hún hefur á framfæri, og hann hefur verið félagi hennar og vin- ur. Ofurlítið rneira hefur þó lífið veitt henni . .. En nú er hún kom- in í safnið og mætir þar nokkrum starfssystrum sínum, svo að hugs- anir hennar komast á víð og dreif. Þegar María hefur lokið störfum sínum í bókasafninu gengur hún
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.