Hugur - 01.01.1996, Side 13

Hugur - 01.01.1996, Side 13
Af tvennu illu 11 1. Stórslysið: Læknir er á ferð í bfl sínum og ekur óvænt fram á flugvélarflak á miðjum veginum. Vélin er greinilega nýhröpuð og liggur stórslasað fólk eins og hráviði meðfram henni. Hægra megin akbrautarinnar kúrir einn hinna slösuðu og metur læknirinn það svo að þótt honum sé viðreisnar von þá taki um klukkutíma að bjarga lífi hans. Hinum megin brautarinnar liggja fimm minna slasaðir einstaklingar en þó allir í lífshættu. Læknirinn ályktar að um klukkutíma taki að bjarga þeim samanlagt - en sé ekkert að gert innan þess tíma muni dauðinn ljósta þá alla sigð sinni. Læknirinn velur að bjarga þessum fimm á kostnað hins eina. 2. Þórður á stofu 6. Morguninn eftir er læknirinn á stofugangi á deildinni sinni. Á stofu 7 liggja fimm sjúklingar sem allir eru í lífshættu þar sem þá bráðvantar líffæri, hvern sitt (einn þarf nýtt hjarta, annar lungu, þriðji lifur o.s.frv.) og enginn líffærabanki í nánd. Á stofu 6 liggur einn sjúklingur, Þórður, sem skorinn var upp við botnlangabólgu fyrir nokkrum dögum og á að útskrifast eftir hádegið. Minnugur ákvörðunar sinnar við flugvélarflakið ákveður læknirinn nú að stytta Þórði aldur og nota líffæri hans til að tjasla upp á hina fimm sjúklingana. Hann telur enda miklar líkur á að slíkt sé gerlegt. 3. Jámbrautarvagninn. Maður stendur á jámbrautarpalli og bíður eftir lest. Fyrir framan pallinn eru tveir aðgreindir lestarteinar sem ná eins langt í sitt hvora áttina og augað eygir. Hann sér í fjarska að fimm verkamenn eru að bardúsa eitthvað á öðrum teininum og einn verkamaður á hinum. Skyndilega uppgötvar söguhetjan sér til skelfingar að mannlaus jámbrautarvagn kemur rennandi eftir þeim teininum sem fimm em að vinna á, og stefnir beint á þá. Hún eygir enga von um að verkamennimir taki eftir vagninum fyrr en hann hefur skollið á þeim og kramið til dauða, né er hún nógu nálægt til að geta hrópað vamaðarorð til þeirra. Söguhetjan vann hins vegar eitt sinn á jámbrautarstöðinni og veit þar af neyðarhandfangi sem hún getur gripið í til að beina vagni milli teina. Rétt áður en vagninn nær til verkamannanna fimm seilist hún í handfangið og beinir honum á hinn teininn þar sem einn verður fyrir vagninum og lætur lífið. Hinir fimm sleppa óskaddaðir. Rétt er að taka fram strax, eins og Foot gerir í ritgerð sinni, að þótt sumar sögumar kunni að virðast æði groddalegar þá er þeim ekki ætlað að móðga neinn.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Hugur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.