Hlín - 01.01.1933, Blaðsíða 27

Hlín
25
um: Þrettán ára gamall drengur var nýkominn með
foreldrum sínum í skólahéraðið, hann var af þýskum
ættum og hafði orð á sér fyrir að vera óviðráðanleg-
ur í skóla og fengist ekki til að læra neitt. Marga
daga reyndi ég til að skilja þennan rauðhærða, sterJí-
bygöa stúf, hann var lágur vexti, saman rekinn, svip-
urinn þungur og fullur af þvermóðsku. Dag eftir dag
sat hann, klukkutímum saman án þess að snerta á
verki sínu, sagðist hata skóla, og mér virtist þaö því
líkast, sem hann hataði allt og alla. Hvað eftir annað
gerði hann tilraun til að storka mjer með ýmsu móti.
En eftir tíu mánuði, er skólatímabilinu lauk, vorum
við orðin bestu vinir, og við prófin hlaut hann hæstu
einluinn.
Þessi drengur haföi vanist á að trúa því heima fyr-
ir, í skóla og á leikveili, að hann væri »vondi dreng-
urinn«, það sém hann þurfti var aö eignast sjálfs-
traust, sem hafði veriö drepið niður hjá honum.
Taktu ekki of hart á því, þó litla stúlkan þín segi
þjer langa sögu, sem myndast hefur í huga hennar.
Iíún gerir sjer ekki grein fyrir því að hún sje að
segja ósatt. ímyndunarafl hennar er að vakna. Legðu
rækt viö að það megi eflast, en beindu því inn á rétt-
ar leiðir, Hjálpaðu henni til að leika sjer þannig að
hún lifi í heimi hugsjóna sinna.
Það er undursamlegt að hlusta á leiki barna, sem
virðast vera í heimi út af fyrir sig, í þeim heimi lifa
þeirra undraverur, aödáanlegt fólk, menn, konur og
börn, sem eru alveg eins og börnunum finst fólk æili
aö vera.
Drenghnokkinn, sem er svo mikill fyrir sér, að þé}-
finst allt ætli um koll að keyra, að ha.nn rnuni brjóta
og bramla alt innanhúss, er sér þess ekki meðvitandi
að hann sé óþægur. Hann ræður ekki við sig fyrir
fjöri. Staríslöngun hans leyfir honum ekki aö vera