Hlín - 01.01.1933, Blaðsíða 79
77
Htín
Eftir 3 ár var Kristinn Guðlaugsson mágur minn,
sem nú er á Núpi í Dýrafirði, í Hólaskóla; bað jeg
hann að reyna við Sigurð á Hellulandi að hann fyndi
upp eitthvert áhald, sem flýtti fyrir þessu verki. Ár-
angurinn af því varð sá, að hann sendi mjer töng,
sem að sönnu beygði tindinn í einu, en mjer fjell ekki
við hana og stakk upp á því, að hann reyndi að gera
sveifartól, sem skilaði tilbúnum tindi við hvern snún-
ing. Litlu seinna sendi hann mjer ofurlitla vjel með
sveif, sem klippir og beygir einn tind tvíyddan á hálf-
um snúningi og skilar honum með öðrum hálfum snún-
ingi til baka. Þetta áhald hefir reynst vel, aðeins þurft
að smíða það upp einu sinni fyrir slit. Með þessu á-
haldi komst jeg fljótt upp á aö vinna vírinn í parið
á einum klukkutíma og kostaði það þó ekki nema 16
krónur.
Með gömlu verkfærunum kom jeg ekki í verk að
smíöa nema 30—40 pör yfir veturinn með skepnu-
hirðingu o. fl. En eftir að jeg fjekk litlu vjelina, smíð-
aði jeg 130—150 pör á vetri, og var þó oítast á eftir
pöntunum, svo var eftirspurnin mikil þá.
Nú seinni árin hefur altaf dregið úr eftirspurninni.
í fyrra var jeg aðeins beðinn um eitt par til þess að
kemba ull, en altaf dálítið frá sútunarverksmiðjum til
að greiða gærur. Síðastliðinn vetur hef jeg verið beð-
inn um 10 pör til ullarvinslu og er það sjálfsagt
kreppuráðstöfun.
Skinnin til kambagerðarinnar voru íslensk sauð-
skinn, og voru þau elt undir fótunum fleiri saman í
einu, þangað til þau voru orðin lungamjúk.
Þegar jeg byrjaði að gera kamba voru 2 menn í
Firðinum, sem smíðuðu kamba: Jón á Helgastöðum,
faðir Páls sál. barnakennara og skálds á Akureyri og
Jóhannes (sterki) á Stekkjarflötum. — Nú gerir það
víst enginn á þessu landi nema jeg, og enginn teh,ur