Hlín - 01.01.1933, Blaðsíða 73

HUn
71
fjelög landsins ættu að taka K. E. A. sjer til fyrir-
myndar í þessu efni.
Jurtalitaða bandið frá Matthildi í Garði í Aðaldal
hefur hlotið mikið lof, og fá færri en vilja, enda er
það ágæt vara og verð sanngjarnt.
Allir kvennaskólar til sveita nota nú þetta band til
vefja og sómir það sjer ágætlega í vefnaði. — Kárl-
mannshálfsokkar, reyrðir, úr vel sljettu, grófu, lin-
snúnu eingirni hafa selst vel. Margir hafa gert til-
raunir með framleiðslu og víða gefist ágætlega, ef
vjelar eru til fínar, svo sokkana megi prjóna fast,
einkum fitjarnar. — Þyngdin er hæfileg 8 lóð (125
gr.) eða 8 pör úr kg. Sokkarnir verða að vera þetta
þungir og fast prjónaðir, svo þeir verði sterkir og
epjist ekki. Eingirnið hefur reynst ágætlega sterkt úr
1. flokks vorull upp með öllu saman.
Þær fáu tilraunir, sem gerðar hafa verið með sölu-
iðnað til og frá um landið, hafa leitt í ljós, að það er
bábilja ein, að íslensk heimili geti ekki framleitt neitt
frambærilegt til sölu, hvorki geti það nje hafi tíma
til þess, og að verð og útlit geti ekki kept við útlenda
vinnu. Alt er það hrakið með þeim tilraunum, sem
gerðar hafa verið, þó í smáum stíl sje. Og eins hitt,
að almenningur vilji ekki sjá íslenska vöru.
Þegar um markað er að ræða fyrir þessar ullarvörur,
þá er sjálfsagt að athuga fyrst hvað þarf til sölu i
heimahögunum, mikið má selja þannig, og ættu þá
verslanir bænda að gangast fyrir sölunni og sýna
góðri vöru sóma. — f öðru lagi verða framleiðendur
að láta sjer lynda sú aðferð, sem notuð er við aðrar
vörur, að selja hana verslunum í stórum stíl. Þó ekki
fáist mjög mikið fyrir vöruna með því móti, þá er
það mikils virði aö losna við hana strax, en ekki láta
hana liggja von úr Viti, óselda, Þessi vara má ekki og